insanın ektiği kadar biçmesi gerektiğini düşünmesi sonucu oluşmuş kavram.
hep kendi çabalayıp karşıdan bir şey alamıyorsa ama devam ediyorsa, 'gurursuz' sıfatını mı koymak lazım yoksa hala çabalayabilecek gücü kendinde bulabildiği için psikolojik olarak hala 'güçlü' olduğunu mu vurgulamak lazım bilemiyorum gerçekten.
çocukluğum inançlı başladı benim. muhafazakar bir ailenin çocuğu olarak ilk önce tanrı'yı bildim. annemi ve babamı ise sonra.
şimdi hepsi silik. ve mat..
pürüzsüz bir hayat benimkisi.
ya da prizsiz.
ne fark eder?
hiç!
büyük harflerle bağırıyorum aslında..
duyan yok.
duyan olsa bile anlayan yok!
kayıtsız bir sırıtış var artık yüzümde.
hıçkırık ve ağlama arası bir gülüşün dış sesi.
sabır taşım kırıldı.
ben taş oldum.
çarptı beni yaratıcı.
ceplerinde ayetleriyle gezen bir sahte peygamberim ben..
inanmayın bana..
bir çok kişi yazılarımda kendilerini bulduğundan bahsediyor.
ben kayboluyorum oysa yazarken..
kendimi bulma arayışımın satır izleri bunlar..
beni bulan bana haber versin lütfen..
kayıbım şu an.
bir kavgaya tutuşmuş gibi yaşıyorum hayatı..
geceleri manik, gündüzleri depresifim..
içimde koca bir adam varmış gibi hissediyorum hep..
dış görünüş olarak yaşımı göstermediğimi söylüyor insanlar.. olabilir. olmayabilir de. bunu da bilmiyorum.
yaşını göstermek isteyen kim hem? keşke yaşanmışlığımı gösterebilseydim..
8 gün sonra tekrar sigarayı bırakacağım.. kendi bedenim ve zihnim üzerinde bir deney yapıyorum sanki.. kime neyi ıspat etmenin derdindesin be piç diyorum kendime!!
annem bilse ki kendime küfrediyorum, yüzüme tükürürdü.
annem bilse ki ona çok kızgınım. tükürdüğünü yalardı..
peki ya babam...
bir evlatlık edinmek istiyorum.. kimsesizliğin ne olduğunu iyi biliyorum.. yetiştirme yurdunda büyüdüğümden değil. hayat başlı başına bir yetiştirme yurdu olduğundan!
Mustafa Sandal'ın da şarkısında belirttiği üzere "Gururumdan çıkmam sokağa, gururumdan aramam bir daha, gururumdan anmam adını, gururumdan." bu gurur bazen insanın elinde kalan tek şeydir ve onun yüzünden yapmak istediklerinizi bir kez daha düşünüp vazgeçersiniz.
korkaklıkla arasında ince bi sınır olandır. bazen gururdan değil, korkaklıktan kaybediyor sanki insan. gururum zedelenir korkusu, ego kaybı endişesi. zor yani.
