uktecinin notu: mesela galatasaray'in uefa ve super cup alirken taraftarinin aldigi haz, ya da fenerbahce'nin 6-0'lik mactan sonra ya da sevilla'yi elerken taraftarinin icinde bulundugu yine benzer duygu.
birgün okulun birinde veli toplantısı yapılır. tüm veliler çocuklarıyla toplanmış öğretmeni beklemektedirler. öğretmen kürsüye çıktığında "sayın veliler herkesten sırayla 'çocuğumdan şu şu sebepten dolayı gurur duyuyorum' demesini istiyorum". kimseden çıt yoktur tabi. bu sefer sorar: "siz çocuklarınızdan hiç mi gurur duymuyor musunuz?". herkes şaşkın gözlerle birbirlerine bakar tabi nerden çıktı bu şimdi edalarında. o arada birisi el kaldırır ve söz ister. öğretmen "buyrun hanımefendi sizi dinliyoruz". ayağa kalkan veli "benim çocuğum tuvaletini yapabiliyor" der. önce bi sessizlik ardından uğultular yükselir. herkes tabiri caizse oha olmuştur (bkz: oha olmak). ne demektir "çocuğum tuvaletini yapabiliyor"? ona bakarlarsa herkesin çocuğu tuvaletini yapabiliyordur. neyse uğultuları öğretmen şu sözlerle susturur: "evet hanımefendiye söz verelim devam etsin. veli: "benim çocuğum 13 yaşına kadar idrarını tutamadı * ve ben hep bunun ezikliğini yaşadım. gurur duymak için neden gözümüzün önündekileri göremiyoruz? uzunca bir sessizlik hakimdir.. velilere mesaj iletilmiştir.
Demin sokak basında ayağının biri olmayıp dilenen özürlü adama bır kaç metre ötedeki tatlıcıdan bır adamın adam gıbı adamın ıkı adet tatlı alıp birini o özürlü insana uzatması ve o tebessümü hic şüphesiz goren herkesin takdırını kazandı. gurur duydum ben sözlük o adam ile .
ben pek kimseyle gurur duymadım şimdiye dek. ayrıca Hiçbir zaman kimsenin gurur duyduğu biri olmadım. Birilerinin gururu olmayı da düşünmedim ve bunun için çabalamadım. Çünkü, kimin gurur kaynağı olmayı seçersem seçeyim kaçınılmazıma erer, kendimi kaybederdim. bu yapacağım seçim kendimi yapay olarak geliştirme çabaları olsa da yalnızca beni gerçek benliğimden öteleyen değişimler olurdu.
Eğer ilmek ilmek işlenmiş emekle gelen bir başarı varsa çok güzeldir. Hem yaşayana hem yaşatana.
Ancak şans eseri, kendiliğinden oluşan şeylerden kaynaklanan bir şeyden gurur duymak varsa, acizliktir.
Örnekle açıklamak gerekirse: yıllarca çalışıp, emeğiyle alınan bir Fiat linea’dan kişi gurur duyabilir. Dişinden, tırnağından arttırarak almıştır. Ama baba parasıyla binilen BMW’den gurur duyulmaz. Bu acizliktir.
