tek başına avrupaya açılanlar için konuşuyorum, başlangıçta bireysel özgürlükler olsun yüksek yaşam standartları olsun farklı kültürleri öğrenme hevesi falan çok hoş geliyor. söylediğim gibi de oluyor çok heyecanlı bir başlangıçtan sonra tekrardan iş gücü olarak çarkın bir parçası oluyorsunuz ve rutine bağlamış şekilde hayatı sürdürmeye çalışıyorsunuz. güzel para kazanmaktan başka sizi mutlu eden pek az şey kalıyor o para da geçerli bir meslek icra etmiyorsanız sadece türkiye standartlarına göre güzel para tabi. birkaç yıl sonra iyi bir birikimle ülkeye dönme planınız varsa ki çok zor değil. bu sefer de ülkeyi bıraktığınız gibi bulamadığınızı anlıyorsunuz ya da artık o ülkenin bir parçası olmadığınızı düşünüyorsunuz. tamamen emekli olduktan sonra köye dönmeyi bekleyen büyük şehirde yaşayan insanlarla aynı duygular. iki arada bir derede devamlı hasret çekerek geçiyor yıllar. türkiye bir kale gibi dışardakiler içeri girmek istiyor, içerdekiler dışarı çıkmayı.
