Dürbün gibi birşey vardı. Yuvarlak bir karton, üstünde 10-15 tane fotoğraf vardı. Takardın kartı, fotoğrafa bakardın merceklerden. Ve bu eğlendirirdi, düşün nasıl bir çocukluktu bizimki. Tabletimiz, bilgisayarımız, acayip acayip oyuncaklarımız yoktu ama fazlasıyla mutluyduk. Şimdiki zibidilerin ağzını burnunu kıracaksın mutsuzum dedikleri her an.
