doğup yaşanılan yerden uzakta yani gurbette eğitim görme olayıdır.
-annenin yemekleri yerini yurt yemeklerine ya da öğrenci usulü yemeklere bırakır.
-kışın soba üzerinde kestane zevkinden uzaksınızdır.
-hastalıklarınızla kendi başınıza mücadele edersiniz.
-ev hayatına göre daha fazla özgürsünüzdür.
-ailecek gidilen piknikleri bir süreliğine unutun.
-uyurken açılan üstünüzü örten bir anneden mahrumsunuzdur.
-sınavlardan kötü not alsanız bile bundan ailenin haberi olmaz.
-konserlere daha rahat gidebilirsiniz.
-ay sonunu denkleştirmek zordur ve genelde ekstra harçlık istersiniz.
-sıkı dostluklar edinirsiniz.
-banyoda dolu küvetin içinde saatlerce kalabilirsiniz ama su faturası sizi şok edebilir.
-gece geç uyuyabilirsiniz.
-babanızın arabasını alıp gece kaçamak yapma planlarını ertelemelisiniz.
8 senedir içinde bulunduğum durumdur. aslında gayet eğlencelidir. özellikle kredi ve burs yattığı zamanlar eğlencenin dibine vurmak için oldukça idealdir.
(bkz: gönül ne mey ister ne de meyhane, gönül muhabbet ister içmek bahane)
gurbet de olmak hayat da en kötü seylerden biridir.
Kimseyi tanimazsiniz, önce cok güzel gelir yeni bir hayat yeni arkadaslar yeni bir ortam taniyan yok anne baba yok ama sonra biter bu günler, cocukluk arkadaslarini birakmissindir geride annenin oglum/kizim sunu da ye bunu da ye sonra yorgun düsceksin demelerini özlersin, eve geldigin de sicak yemegi özlersin.
Bayram da tanidiklarinin seslerini birtek telefondan duymak daha bir acidir bak biz hepimiz burdayiz kuzum sende olsaydin keskeleri duymak insani icten ice cok acitir. Sokakta tanidik ses tanidik yüz aranir, bir yerler de türkce konusuldugunda gözlerin dolar. Ilk anda güzel gelsede Gurbet de olmak en kötü olaylardan biridir, kimse cekmesin. *
dört yıl boyunca yaklaşık yirmi farklı kişiyi aynı nevresimde, nevresimi hiç yıkamadan yatırmak.
(bilgileri dahilinde)
parayı ev alışverişi gibi gereksiz şeylere vermemek için her türlü bakliyatı evden getirmek.
aileyi hiç bir şekilde aramamak, yalnızca çaldırıp kapatmak.
Gurbette öğrenci olmak; Aileyi çok özlemek ile başlar. ilkin gittiğiniz sehri beyenmezsınız. Bulundugunuz cevrede arkadas ortamı edinmeye başlarsınız ve hala bulundugunuz sehre taş atarsınız. 3. yıl dolmus ve sız o sehrın tanınanlarından olmuşsunuzdur, esnafdan bıle arkadas edınmıssınızdır ama hala bulundugunuz sehre demedıgınızı bırakmazsınız. Ve nıhayet okuldan ayrılıp memleketinize yada iş buldugunuz sehre gıdersınız. Yıllarınızı geçirip, ikinci memleketiniz olan sehre tekrar öğrenci sıfatı ile gidebilmek için herseyinizi vermeye hazırsınızdır. *
sonra eviniz sandığınız yere döndüğünüzde ev gurbet olmuştur, gurbet ev. alışılamaz, sığılamaz bir yerlere, biraz eksiklik, biraz fazlalık hissiyatıyla devam edilir ve hatta düşülür yollara.
memlekete özlemdir. özellikle yurtta kalınıyorsa evi, ev ortamını sıcak duşu güzel yemekleri anne kucağını baba evi sıcaklığını, bilgisayarını, evde ne kadar mutlu olmak için sebep olduğunu anlarsın. ayrıca kimseye güvenmemek gerektiğini de bilirsin. çünkü artık yalnızsındır. evdeki gibi bir rahatlık yoktur. kendini güvende hissedemezsin hiç. onu yaparsam bu olur mu bunu buraya koysam neyi nasıl yapsam diye kafayı yersin. parayı yettiremezsin. işe girersin. öğrenci olduğun ve işe ihtiyacın olduğunu bilen patron sana iki kat zulmeder. okulda anlayışsız mahkeme duvarı suratlı bok hocalarsa her daim haklıdır. liseye hiç benzemiyormuş bunu anladım. olumlu yönde değilmiş bunu da anladım. liseli yazarlara tavsiyem evlenin, kocaya kaçın ya da açıkögretimden okuyun. o da olmuyorsa kendi memleketinizi yazın. öyle özgürlükmüş rahatlıkmış kulak asmayın. yemişim özgürlüğü. bu resmen işkence be hacı.
gurbet dediğiniz yerden kasıt boğaz köprüsü'nün öbür yakasıysa bir hayli güldürüyor insanları. avrupa yakası'nda oturup anadolu yakası'nda yurtta kalıp kendinizi gurbette ilan edersiniz gerçekten gülüyor insanlar.
ancak gurbet aynı sehirde olsa bile gurbet değil midir?
anne ve babayla haftada 48 saat geçirmek, geri kalan her gün telefonda konuşurken gözlerin dolması, cümlelerin sonunu getirememek, "özledim" bile diyememektir gurbette öğrenci olmak. her sabah "bir ihtiyacın var mı kızım, ne getireyim gelirken?" diye soran babanın eksikliğidir. kendi kendine yetmeye çalışmak, hiç bir zaman başarılı olamamaktır. 4 kişilik odada bile yalnızlıktır.
ev yemeğine hasret kalmak, kedini özlemek, yatağını özlemek, televizyonunu özlemek, odanı, kitaplığını özlemekir. kısacası bolca özlemektir.
