bir haftadır içinde bulunduğum durum. Giyinmek,süslenmek ölüm gibi gelir,canınız hiçbişey istemez,devamsızlıktan kalmak göz önüne alınır,evde bütüngün pineklersiniz.
resim yaparak,film izleyerek,boş boş tavana bakarak, vakit geçirmeye çalışırsınız. Hatta o kadar ileri boyutlara gelir ki markete gitmek için bile çıkmak istemezsiniz,arkadaşlarınız sizi zorla çekiştirebilir çıkartmak için.. günlerin verdiği bıkkınlıkla ve çok uyumaktan vücudunuz ağırlaşmıştır.
akıl sağlığı için,bir an önce içinden çıkılası durumdur
günlerden sonra yine evden çıkmamayı beraberinde getirir.insan o kadar işsiz ve sıkıcı dakkalar yaşıyordur ki dışarı çıkmaya gönlü el vermez.arkadaşları dışarı çağırır ama hava soğuk, işim var, ya napıcaz dışarda hep görüşüyoruz zaten sen bize gel gibi bahaneler uydurulur.
ev rahattır, huzurludur çoğu zaman. ev çok özlenmişse bi de, ne gerek vardır ki evden çıkıp huzur kaçırmaya, kurulun yeni bittiği şu günlerde yaptığım ve bu iş için keşke daha çok zamanım olsa dediğim güzel hadisedir.
