her gün her gün daha ne kadar görmeye devam ederim böyle diye endişelendiğim bir çeşit aydınlatıcı. o saatlerde lambayı söndürmeye kalkmaktan bile bıkıyor insan yahu...
8 saatlik ders çalışmamdan sonra şu an itibariyle kızarık gözlerle, patlamış bir kafayla, dağınık bir saç örtüsüyle ve kuş sesleri eşliğinde şahit olduğum an.
uyanık sözlükçülere selam olsun. günaydın olsun.
gene nasıl geçtiği bilinmeyen bir geceden sonra görülmeye tekrar başlanan şeydir.
bakarken kendimi bir kez daha onu gördüğüm için şanslı mı hissetmeliyim yoksa gene uykusuz kalıp bünyemin dengesini bozduğum için kendime lanet mi etmeliyim bilmiyorum.bildiğim tek şey gene gecenin sonuna varıldığı bilgisayar televizyon derken sabahlanıldığı.uykusuzluktan ölürken sabahlayamadan yatamamak kadar saçma bir duygu olabilir mi ?
neden geceleri uyanık kalıp gündüzleri uyuyoruz ki ? bu saçmalığın nedeni ne ? off düşünmek istemiyorum sadece birazcık uykuya ihtiyacım var. sonunda güneş doğdu yatmanın zamanı geldi zannedersem. günaydın sözlük! tatlı rüyalar bana.
