o güneş gözlüğünün ortaya çıktığı ortamda kim varsa, çoluk, çocuk, yaşlı, gotik, evsiz, profesör, milyarder, ördek, dışişleri bakanı, hiç farketmez; herkesin adeta bir ayinin emirlerini uyguluyormuş edasıyla kurallarını yerine getirdiği ritüeldir..
itiraf edin hadi.. hayatınızda bir kere bile olsun, arkadaşınızın güneş gözlüğü çantadan çıkınca denememezlik yaptığınız oldu mu?..
siz de herkes gibi ilk ''ooo gözlüğe bak la çok artistmiş'' dediniz, hemen kendinize takıp, çevre etrafından yorumları anında aldınız ve analiz ettiniz, gelecek (büyük ihtimalle asla ama asla gelmeyecek) gözlük satın alımınız hakkında bir veritabanı oluşturdunuz.. sonrasında da gözlüğü yorum yapanlardan birinin eline tutuşturdunuz ''al lan al sana olur bak'' diye..
o güneş gözlüğü, amerikan filmlerindeki ot içen gençlik sahnesindeki marijuana gibi ortamdaki herkese elden ele dolaştırılıp denendi, utanmayın bunu söylemekten.. siz de en az bir beş dakika dünyadan koptunuz bu ritüel sırasında, nedensizce eğlendiniz.. takan arkadaşlarınızdan bazılarına belki de hiç de komik olmadığı halde ''hoahoahao tipe bak şunun olm çok komik oldu lan'' diye makara yaptınız, sadece güneş gözlüğü takan birinin komik olma olasılığının var olduğunu kanıtlamak adına..
belki size yaptılar bu riyakarlığı, kim bilir?.. dünya acımasız..
güneş gözlükleriyle ilgili saçma bir tespiti bile dünyanın acımasızlığına getirebilecek kalibrede de bir yazarım ben.. yaran diyaloglara bile istesem sizi intihara sürükleyecek bir entry yazarım ama boş ver şimdi..
