gündüz kuşağı tv programından kasıt, aha o ağlamalı inlemeli, acılı kadın programları.
- önce, balık etlisinden hafif orta yaşlı bi sunucu bulun.
- bu sunucuyu en rüküşünden elbiselerle giydirin.
- göz yoran, estetik fukarası bi stüdyo dekoru hazırlayın, ateşli seyirciler için bolca da koltuk..
- güne giden teyzelerden çirkef olanlarını seçip o koltuklara oturtun.
- saçma sapan bi konu ortaya atıp tartışmayı harlayın.
- yıldızı sönmeye yüz tutmuş, polemiğe şiddetle ihtiyaç duyan şarkıcı/oyuncu filan konuk edin. ona buna saldırsın.
- en çok acı çeken insanları arayıp bulun. unutmayın, türk seyircisi acıyı sever. acıyı pazarlayın pazarlayabildiğiniz kadar. o gariban insanların sırtından reytingin ımına koyun. onlar için üzülüyormuş gibi yapmayı da ihmal etmeyin bu arada.
- arada bir sunucu veya konuklardan biri kalkıp durduk yerde koca gotünü sallasın, kameranın içine kadar soksun; adına da göbek dansı desin.
- aradan sonra acıya devam. verin acıyı, verin ajitasyonu...
- stüdyonun köşesinde yemek yapan bi teyze mutlaka olsun.
- seyirciyi harlamayı ihmal etmeyin.
- vıcık vıcık magazin kullanın. yok onun gotü, öbürünün memesi filan...
- tüm bunlardan sonra, televizyoncuyum diye ortalarda dolanın. saygı toplayın.
işsiz*, bilinçsiz, eğitimsiz, moron ve 12 eylül ve ardından gelen televole kültürüyle iyice koyunlaştırılmış bir kitle de yetiştirmek lazımdır ki önceden, seyredeni bol olsun bu programların.
