süt kardeşler filmindeki hikayenin özgün halini görebildiğimiz hüseyin rahmi gürpınar romanı.. epey komiktir, bazen de gerilir okuyan.. edebiyat kokan bir kitaptır kısaca..
beni artık yormayın
daha fazla sormayın
vardır elbet bildiğim
boşuna uğraşmayın
biraz sinirliymişim
bişey beğenmezmişim
evden hiç çıkmazmışım
iki laf etmezmişim çünkü..
gülyabaniyim ben
çok yabaniyim ben
girerim rüyalara
hepinizi yerim ben
gülyabaniyim ben
pek yabaniyim ben
girerim rüyanıza
hepinizi yerim ben.
doğduğum günden beri
mecburen içerdeyim
en doğrusu böylesi ,
dışarı çağırmayın
biraz kibirliymişim
bi selam vermezmişim
biraz acayipmişim
galiba deliymişim
gülyabaniyim ben
çok yabaniyim ben
girerim rüyalara
hepinizi yerim ben
gülyabaniyim ben
pek yabaniyim ben
girerim rüyanıza hepinizi...
adini duydugumda bana direk kemal sunal, adile nasit, ve sener sen i getiren bezdenmi kagittanmi belli olmayan yaratik. nede etkilenmistim adini ilk duydugumda halada unutamam.
gündüz mezara giren gecede hortlayan dev yaşlı amcadır. gözüne kestirdiği insanların ayaklarının derisini kan akana kadar inceltirmiş, sonrada kanlarını içerek öldürürmüş.*
(bkz: http://tr.wikipedia.org/wiki/Gulyabani)
o meşhur müziği olmadan bir hiçtir. kocaman bir kafası iri gözleri ve uzun bir elbisesi vardır ama bunlar müziği kadar germez adamı. çocukken ciddi şekilde tırsıtmıştı beni. ayşen gruda'nın da ifade ettiği gibi "ebe ebe hebe hebele..."
geçenlerde ben bunu koltuğunun altında tavla elinde de sabah gazetesi ile beşiktaş iskelesinde çayını yudumlarken rüyamda gördüm. yannız gazetenin magazin ekinde süsünün ne işi vardı onu çözemedim.
hüsayin rahmi'nin aynı isimli romanının en cool karakteridir. yalnız dolunayda çıkar, bastonu ve sarığı vardır.
romandaki diğer perilere örnek olarak çapkın ve yavşak hint perisini, tüylü fakat uysal samsamı, korkutucu gamgamı, kadın poposunu pişirip yiyen yamyamı sayabiliriz. işveli kadın sesi çıkaran, baykuş gibi öten falan da vardı daha bir sürü. ama gulyabani servilerin ardından göründü mü hepsi hazırola geçer.
