http://www.izdiham.com/ca...camus-babam-albert-camus/ ilk defa bu yazıda denk geldim gulam diye okumuştum dedim ne alaka (bkz: osmanlı devşirme sistemi) sonra araştırdım biraz auschwitz den geri kalır yanı yokmuş. Film de var, Özgürlük Yolu (The Way Back) o da gulaglarla ilgili fena değildi bu havalarda izlenir yani.
aleksandr soljenitsin'in bununla ilgili harika bir kitabı vardır, daha doğrusu 3 ciltlik seridir. ancak sahaflarda bile bulunmadığı için tamamlayamadım. piyasada da yoktur. sscb nin ve komunizmin iç yüzünü anlatır.aleksandr soljenitsin bunun çilesini çok çekmiştir, koleksiyonluk eserdir.
sovyetlerin yaklaşık 18 milyonunun kominizime uymamak başlığı altında zor koşullarda çalıştırıldığı ve öldürüldüğü, idam edildiği, ve daha nice işkencelere maruz bırakıldığı mekandır.
savaştan sonra * ultranasyonalist grupların elinde tutulan işkence ve soruşturma için kullanılan mekan. savaştan önce ve savaş sırasında toplamda 6 milyon kişi öldürülmüştür burada. 1 milyon sadece savaştan sonradır.
bizim türkmenistanlı bir ahmet abi vardı. eski kızıl ordu mensubu. ona bazen takılırdım ahmet abi sen gulag'a gittin mi diye. bir keresinde dayanamayıp ''gulag'a gitmedim ama çok adam yolladım '' diyerek olaya noktayı koymuştu. sadece siyasi suçluların değil sovyet rejimince dejenere kabul edilen eşcinseller,liberaller,pasifistler ve çingenelerle adi suçluların da ölmeye yollandığı rezil mi rezil bir yer.
Bizim tatlı su komunistlerinin adını bilmedigi toplama kampı.
Ulen savaştan sonra 1 Milyon kişi öldürüldü buralarda hiç bir günahı yokken öldurülen kişi sayısı 670 bin. sadece fikirlerini söyledigi için oldürülen insanlar.
Al sana halklların kardesligi için komünal düzen al sana mahirin yolu...
sovyet rejimi, hitlerden daha çok sayıda çalışma kampı (476 adet)kurmuştu. bu toplama kamplarının sorumluluğu nkvd bünyesinde kurulan gulag masasına aitti. zamanla tüm kamplar, kısaca gulag olarak adlandırılmıştır.
anne applebaum tarafından yazılmış, temelleri çarlık dönemine dayanan ve 20. yüzyılın ikinci yarısına kadar devam etmiş sovyet* çalışma kamplarını anlatan kitap.
s.s.c.b de stalin tarafından kurulan muhalif toplama kampıdır. kişisel hak ve özgürlükleri savunan, demokrasi yanlısı ve insan hakları savunucularını barındıran işkence mekanıdır. komünizm in sapkın yüzünün en açık ispatlarındandır.
1918 yılında Lenin tarafından kurulmuş çalışma kampları. Aleksandr Solzhenitsyn'in ünlü eseri "The Gulag Archipelago" bu kampları dünya gündemine taşımıştır ve bu konuda yazılmış belki de en önemli eserdir.
ünlü Rus yazar Maxim gorki hayatının büyük bölümünlünü ailesiyle birlikte bu kamplarda geçirmiştir. gorki'nin ünlü eserlerinden "ana" bu kampta yaşadığı sürede kaleme alınmıştır.
rusça'da çalışma ve ıslah kampları baş idaresi harflerinin kısaltılmışı olan ve 1923 ile 1956 arasında "topluma yeniden kazandırma merkezleri" olarak geçen kamplardır. öncelikle bu tanımı net olarak koymakta fayda var. bu kamplar hakkında çıkan en önemli söylentiler ise soljinetsin ile cia sovyetler birliği uzmanı robert conquest'in verdikleri rakamlardır. bir takım tarihçilerinde soğuk savaş boyunca katıldıkları tartışmalar sonucunda bu kamplara atılan kişi sayısının 20 ila 60 milyon değiştiği belirtilmiş ve ölü sayısınında aşağı yukarı böyle olduğu söylenmiştir. ancak ne yazık ki verilen sayılar bir türlü tutmamaktadır.
son dönemlerde aşağı yukarı 18 milyon civarında kişinin bu kamplarda zor koşullar altında çalışmaktan öldüğü söylenmektedir. o döneme bakacak olursak sovyetler birliği büyük bir savaştan çıkmış ve 20 milyon vatandaşını bu savaşta kaybetmiştir. ilerleyen dönemleri de ele alacak olursak 18 milyon vatandaşın da burada yitirildiğini görmek gerekiyor. o halde toplam 30 sene içerisinde- ki pek çoğu stalin'in son dönemleri olduğunu ele alacak olursak- içerisinde öldüğü bir ülkede yaklaşık 50 milyonluk nüfus artışını nasıl açıklayacağız? ya çok ciddi bir üreme döneminden geçilmiştir ya da hesapta ciddi hatalar vardır. diğer yandan savaştan yalnızca üç yıl sonra, üretim seviyesinin yeniden savaş öncesi rakamlara dönmesini nasıl açıklayacaz? her işçinin başına bir asker koymanın dahi bir ücreti olduğunu bilmiyor muyuz yoksa? aynı şekilde emeğin militaristleştirilmesi ve sürekli çalışma saatleri işe yarıyor olsaydı bunu kapitalistlerin neden daha önce akıl edemediğini de sorgulamak lazım.
sovyetler birliği tarım işleri komiseri olan aleksander benediktov'un sözleri bu konuda çok haklıdır: "parti stalin döneminde çok hata yapmıştır, ancak ne yazık ki insanlık tarihi olaylara yorum getirerek yazılmamıştır." glasnost döneminde gorbaçov'un emriyle sovyet tarih bilimler akademisinde yer alan ve anti-komünist kimlikleriyle tanınan Prof. Zemskov, Prof. Dugin ve Prof. Hlevnyuk'a görev verilmiş ve arşivlerden sonuçlar beklenmiştir. çıkan sonuçlar beklenildiği gibi değildir. onların bulgularına göre ceza yiyen kişilerin sayısı 4 milyon çıkmış ve 800 binden fazlasının idam edildiği ortaya çıkmıştır. üstelik bu 30 yıllık dönemde büyük siyasi çalkalanmaların, büyük bir savaşın içinden geçilmiştir. kısacası at izinin it izine karıştığı bir ortamda insanların deliler gibi haklı olmasını beklemek hayalciliktir. peki ya aynı şekilde özgür dünyanın incisine baktığımız zaman ne sonuç elde ediyoruz? barış dönemi abd'sinde, dünyanın en tepesinde olan ülkesinde 2 milyondan fazla hükümlüye aynı anda rastlıyoruz. üstelik idam sayısının kayıtlarının yüzbinleri aştığı söyleniyor. valla biz yalan söylemeyelim, arşivleri inceleyemedik zira abd'de bu konuda tutulmuş bir arşiv bulunmuyor. suç atmamak lazım.
anlaşılacağı üzere gulag'lar zor şartlar altında yapılmış bir projedir. tarihe uzaktan baktığımızda elbette yanlıştır ancak her dönemecinde ne yazık ki bu tarz sonuçları vardır. tarihin en önemli ilerlemesi sayılan fransız devriminin ardından jakobenlerin terör dönemlerinde elleri silahsız 20bin kişinin idam edildiğini ne çabuk unuttuk. en azından tarihi konuşacaksak arşivleri incelemek en önemli erdemdir, zira tek güvence arşivlerdir.
