Sana nasıl söylesem
içimdeki çocuğun öldüğünü
Bir mevsim daha direndi yokluğuna
Ne oyunlar biriktirdi
kirletmedi önlüğünü
Kış vurmadan kuşdalına
Bir tek sana inanırdı onca masaldan
iki elin kanda olsa gelip örterdin üstünü
Kurduğun saatte kalkardı nazlanmadan
Yalnız sana saklardı gamzeli gülücüğünü
Sana nasıl söylesem
Ayazbeşik ninnilerim
boynu bükük bahçem
Gül batıyor yarama birazcık değsem
Ne kadar ısıtsam üşüyor evim
Gün indi
gün indi
gün indi
-doludizgin ışıyıp giderken-
Kırçıl yalnızlığına büründü orman
Sallanıp durmakta gecenin ipi
Ağlıyor kollarımda bir yavru ceylan...
