pazar günü cuma namazından çıkıp gitmiştik biz de.
maç sıcak bir ağustos ayında oynanmasına rağmen kar yağıyordu, hem simsiyah kar.
maç bitimine doğru kar yağışı yerini doluya bırakmıştı ama tüm şartlar futbol oynamaya müsaitti.
ve o beklenen pozisyon anı...
O pozisyondan 1 dakika önce rakip takımın attığı golle 55 bin fenerbahçeli pınarbaşı burma burma tezahüratıyla gol sevincini yaşamıştı.
o gün danyalım guizam tribündeydi hiç unutmam, sağ ayak ya iç bağlarındaki kopma yüzünden elinden sakatlanmıştı, nasıl oluyor diye sormayın biz de anlamamıştık.
fenerbahçeli taraftarların mutlu mesut haline daha fazla dayanamayan danyalım guizam, tribünden sahaya atlayarak rakip kaleye doğru koşmaya başlıyordu.
rakip futbolcuların ve takım arkadaşlarının şaşkın bakışları arasında, guiza ayağında top olmadan slalomlarla rakip savunmayı deldi geçti ve kendi aciz ve naçiz vüucunu filelerle buluşturdu.
daum guiza'nın sahaya daldığını görmüş, alex de souza'ya guizanın kendi kendini pas atma ihtimaline karşı, hemen alex'i yanına çağırmış ve bir pozisyonu daha gol yiyerek savuşturmuştu.
