Harikulade bir eddie vedder şarkısı.
Şarkıda yer alan bir sessizlik bölümü vardır. Böyle bir şeyi düşünmüş olmak harikulade güzel bir şey fikrimce. Şarkının içerisine sessizlik koymak, sessizliği dinleyin diye. Ya da doğayı dinleyin diye. Ya da kendinizi.
ilk başlarda anlam veremiyordum, bu sessizlik neden var diye. Bir yanlışlık mı var acaba diye. Sonradan öğrendim.
işin kötü bir yanı var ki, şarkıyı günlük hayatta dışarıda dinlediğiniz vakit, sessizlik bölümü girdi mi, birden etrafın hengâmesinin sesi kulaklarınıza dolmaya başlıyor. Araba sesleri, konuşan insanlar, inşaat sesleri. Alabildiğine gürültü. Şarkının o bölümünün size yaptırmak istediği şeyi yapamıyorsunuz bu yüzden. Ne yazık ki yapamıyorsunuz.
Bir gece vakti kimsesiz bir yolda seyir halindeyken bu sessizlik kısmı daha bir anlamlı olacaktır muhtemelen.
eddie vedder'ın şahane sözlere sahip şarksıdır. orjinal sözleri şöyle:
On bended knee is no way to be free
Lifting up an empty cup, I ask silently
All my destinations will accept the one that's me
So I can breathe...
Circles they grow and they swallow people whole
Half their lives they say goodnight to wives they'll never know
A mind full of questions, and a teacher in my soul
And so it goes...
Don't come closer or I'll have to go
Holding me like gravity are places that pull
If ever there was someone to keep me at home
It would be you...
Everyone I come across, in cages they bought
They think of me and my wandering, but I'm never what they thought
I've got my indignation, but I'm pure in all my thoughts
I'm alive...
Wind in my hair, I feel part of everywhere
Underneath my being is a road that disappeared
Late at night I hear the trees, they're singing with the dead
Overhead...
Leave it to me as I find a way to be
Consider me a satellite, forever orbiting
I knew all the rules, but the rules did not know me
Guaranteed
"Everyone I come across, in cages they bought" diyerek bir taraflarımızı yırtarak koşuşturduğumuz, kazanmaya çalıştığımız hayatlarımızın aslında birer kafesten farksız olduğunu yüzümüze vurur o tok sesiyle ve "i knew all the rules but the rules did not know me" diyerek bitirir ve düşüncelere daldırır eddie vedder.
(bkz: into the wild) filminden;
Dinleyen insanın içinde kötülük barındıramayacağına inandığım şarkıdır.
Filmi izlemeyen bir insan bile bu şarkıyı dinlediğinde kendini bahar ayında dağın tepesinde çiçeklerin arasında hisseder.