haklı beyandır. zira artık türkiye ligi için standart ve kabul gören bir olgu olmuştur galatasarayın şampiyon olması. bundan fakrlı bir şey olursa ilgi çekip üzerine düşülecektir.
şampiyonun belli olduğunun göstergesidir. Takımlar şampiyon olmak için değil ikinci olmak için oynuyorlar, galatasaray ım zirve yalnızlığı çekiyor işte.
malum, türkiye'de ezeli rakiplerin birbirleriyle olan maçları çok önemlidir.
fenerlisi için de g.saraylısı için de bu maçlar şampiyonluk kadar değerlidir.
haliyle pazar günü g.saray yenilince ister istemez g.saraylılarda bir mutsuzluk oluştu. şampiyonluk sevinçleri gazı kaçmış kola'ya döndü.
fenerbahçede ise tam tersi kaçan şampiyonluğa rağmen bu galibiyet mutluluk yarattı.
o yüzden de mutlu olması gereken biraz mutsuz, mutsuz olması gereken de biraz mutlu olunca herkesin kafası karıştı ve g.sarayın şampiyonluğu sanki biraz değersizleşti.
ligin bitmesine iki hafta kala şampiyonluğunu ilan edersen olacağı buydu. şaka bir yana nasıl iplenmiyormuş, az akıllı olun hele taksimde yapılan kutlamalar ne çabuk unutuldui daha bunun kadıköy'ü var, türk telekom arenası var. var da var.
ne de olsa iyiler hep kazanır. kazanmak artık olağan hale gelmiştir galatasarayımız için. tüm türkiye için de öyle. alışılmıştır bu gerçeğe, bundandır medyada çok geniş yer tutmuyor olması.
güneşin doğuşunu batışını nasıl iplemiyorsak bu da öyledir. her zaman güzeldir güneşi doğarken ve batarken görmek, her zaman özeldir. ancak bir o kadar da sıradandır, çünkü zaten aksi olmayacağını biliriz. türkiye'nin en büyük takımının galatasaray olduğunu bildiğimiz gibi. arada bir ay tutulması olur, ufak takımlar galatasaray'ın önünü kapatır zaman zaman, işte o zaman insanlar toplanır, şaşkınlıkla bakarlar. sonra başladığı gibi biter tutulma, geriye yine gerçek büyük kalır.
