gazetelerin kuponla tencere tava verdiği, sana margarin reklamlarının insanın içini baydığı yıllarda, yabancı şarkıların müzikleri üzerine yazdıkları alaycı sözlerle, hicivleriyle olay olan grup. 1990 yılında, ilk albümleri olan bol vitamin ile çıkmışlardı piyasaya ve 1.5 milyondan fazla satmışlardı.
ne yazık ki grubun kurucularından biri olan Gökhan Semiz, grup kurulduktan 8 sene sonra bir trafik kazasında hayatını kaybetti. tabi ki grup yoluna yeni kadroyla devam etti, ama her zaman olduğu gibi o ilk albümün insanlarda bıraktığı etki diğerlerinden çok daha büyük oldu.
geçen bir gazetede röportajlarını okudum. aslında yeni bir albüm yapmak istemişler ama ülkenin ikliminin mizaha uygun olmadığını düşünüp vazgeçmişler. burdan bile ne kadar mutsuz bir millete dönüştüğümüzü anlayabilirsiniz. 90 ların bile gerisindeyiz. gülemiyoruz.
Çiğ köfte lahmacun kebap
Arabeskin kralını dinler
Ortamlarda bir bambaşka
Tenis pop jazz belgesel
Emo yapmış kendini kınalı kuzum
Demo yapmış deli gibi çağlar
Bak yine Şakiram sarı bağlar lo
Leydim söyler Gagam ağlar .
1990 yılında istanbulda kurulan ve bana çocukluğumu hatırlatan efsane gruptur. Şarkılarında sıkça birilerine göndermeler yapan grup absürd komediyi müziğe uyarlamıştır. Şarkı sözleri ve tarzları oldukça eğlencelidir. Türkiye çok sevmiştir kendilerini ve ödülleri mevcuttur. ilk kadrosunda Gökhan Semiz, Selçuk Aksoy, Emrah Anul, Sertaç Demirtaş, Murat Uzunal, Ufuk Yıldırım, Ercan Saatçi ve izel vardı. Ben hep izel ve ercan saatçiyi ikili grup sanardım. kadro zamanla küçülmüştür. Gökhan semiz bir trafik kazasında hayatını kaybetmiştir. O zamanlar hayat ne kadar temiz ve insanlar ne kadar samimiymiş. 2015 yılında yeni albümleriyle dönmüşlerdir ama büyüsü 90'larda kalmıştır.
yeni yetmeler bilmez seksenli yılların sonu doksanlı yılların başında ve devamında toplumsal eleştiriyi çok güzel bir biçimde yapan ender müzik gruplarından biridir, eh anap vardı o zamanlar şimdi yiyorsa yapınız diyorum....
