Gökhan Semiz'in kurucusu olduğu grup 90'lı yıllara bomba gibi düştü.Şarkılarıyla kendilerini 90'lı yılların geençliğine sevdirmiş bir gruptur.Gökhan Semiz'in ölümünden sonra son şarkıları olan Istanbul'u yaparak müziğe veda etmişlerdir.
çocukluğumda babama ait walkman ile her gün kasetlerini baştan sona dinlediğim pil bitmesin diyede kasetini elimle veya kalem kullanarak geri sardığım gruptur. gökhan semiz in ölümü diğer tüm ölümler gibi yersiz ve zamansız olmuştur.gökhan'ın ölümünden sonra grup eski havasını maalesef yakalayamamıştır.
(bkz: bu sabah yağmur var istanbulda)
bu sabah yine her sabah ki gibi sıkıldım istanbul' dan, moralim bozuk, ceryan kesik, hele bir de sen yoksun ya çok yazık... şarkısını gökhan semiz öldükten sonra her dinlediğimde ağlatan şarkıya sahip gruptur.
hangi şarkısını dinlesem beni farklı bir ruh haline sokan, kendimi kotu hissetsemde yuzumu gulduren sarkıları olan grup.Çok erken gitti (bkz: gokhan semiz).
Abi hadi be abi be, Gebertelim şu şarkıyı, telefon sesi duyunca dellenirim, ismail mutfakta biri mi var(ki bu sarkının butun sozlerini buraya yazabilirim) ve daha niceleri...
çocukluğumun efsne gruplarından ne acıdır ki kötü bir kaza sonucu solistini kaybetti, ağlamıştın o gün belki tanıdığım ölse o kadar üzülmezdim.bildiğim kadarıyla özlerinde tiyatrocu olmaları.
(bkz: aşığın şiiri)
çocukluğumun eğlenceli ve bir o kadar komik parçalarına sahip grubu.
dünden bu yana gökhan semiz anısına, facebook da yer alan 90's grubu sayesinde parçalarını yeniden dinleme sanşı buldum.
90 lı yıllar dendiğinde akla ilk gelen en farklı grup.
Üç kişiden oluşan bu neşeli grup ,en dikkat çeken grup üyesi Gökhan semizin zamansız ve acı bir şekilde aralarından ayrılması ile neşesini kaybetmiş, direnmeye çalışmış ama başaramamıştır.
Şarkıların sözlerinde hep ironi vardır.
