90'ların sonuydu yanlış hatırlamıyorsam. amcamın oğlunun yanına istanbul'a gitmiştim; üniversitedeki derslerimi asıp. Anadolu'dan gelmiş klasik yeni yetme güdüsüyle taksim'e çıkmış, istiklal'e akmıştık. bereket'te döner yemiş, mutasyon diye bir barda birkaç şişe bira içmiştik. sonra aşağı, tünel'e doğru yürümeye başladık. yine yanlış hatırlamıyorsam galatasaray lisesi'ne doğru sağ tarafta bir yerden " gezsem de dünyanın dört bucağını, vallahi gözüme yine boş gelir" diye devam eden ve beni benden alan bir koro duydum. mağazaya yaklaştık, önce bir kenarda türkünün tamamını dinledik. sonra metropol müzik'in içine girip, bu efsunlu sesin sahiplerini sorduk. mağazadaki görevli arkadaş "halimiz ahvalimiz" diye bir grubun yeni albümü olduğunu söyledi. içim rahatladı, ne de olsa albüm yeni çıkmıştı ve ben çok şey kaçırmış olamazdım. görevli arkadaşa kaseti ( o zaman albümü pek kullanmazdık) satın almak istediğimi söyledim, diğerlerine de bakmak ister misiniz diye sordu. sonra önüme 5 kasetlik bir seri çıkardı. diğer türküleri dinlemeden, kapak resimlerine ve kasetin a ve b yüzlerindeki listelere bakarak, daha önemlisi öğrenci harçlığıyla fena sayılmayacak bir paraya kıyarak, serinin tamamını satın aldım. eve kendimizi zor attık. hemen teybin önüne kurulduk ve aradaki mesafeyi kapatmak için sırayla albümleri dinlemeye başladık. tüm albümleri çevirip çevirip dinledik. sabah olduğunda kulağımda türkülerle uyudum. sonra 6., 7. ve 8. kasetler geldi. hepsi birbirinden güzeldi. ancak o ilk anın vuruculuğu mudur nedir tam bilemiyorum, tüm seri içerisinde en sevdiğim hep "halimiz ahvalimiz 5" oldu.
bilgisayarla tanışıklığımız yıllanmaya başladıkça kasetlerin yerini de harddisklerdeki mp3'ler almaya başladı. elimdeki yüzlerce kasede ne oldu ben de pek bilmiyorum ama 8 tanesini hala özenle saklıyorum. aynı türküleri, aynı sevinçle çevirip çevirip dinliyorum.
