en bilinen tanımıyla, "iyi paranın kötü para tarafından piyasadan kovulması"dır. ulusal ekonomide mübadele aracı olarak değerleri birbirinden farklı iki veya daha çok paranın (altın, gümüş, bakır vb) kullanıldığı vakit, halkın benimsemediği parayı elinden çıkarması ve diğerini ise elinde tutması eğilimidir. yeni olan, silik durmayan, iyi parayı elinde tutan insan buna karşılık eski, yıpranmış duran kötü parayı piyasaya sürecektir.
sayın ilk 2 yazar. her ikinizin ifadeside yanlış. bu tanımlama altın para standardının olduğu dönemde gerçekleşen ekonomik realite sonucu ortaya çıkmıştır. örneğin altın para standardı uygulanan dönemde para mevcudunu- emisyon hacmini arttırmak için dolaşıma yeni altın stoku girmesi gerekir. altın stoku da banknot gibi canın istediğinde matbaa da basarak sağlanamadığından geriye çözüm olarak dolaşımdaki altın paranın ayarını düşürmek kalır. yani ayarı yüksek 1 eski altın lira yanına ayarı düşük 1 altın lira daha gelir. sonuç olarak kimse ayarı yüksek 1 altın liraları ayarı düşük altın lira değerinden elinden çıkarmak istemez ve yastık altına gider eski,ayarı yüksek,kıymetli,iyi para niteliğindeki altın liralar. sirkülasyonda alışverişte meydan ayarı düşürülmüş kötü para niteliğindeki yeni altın liraya kalır. sonuç: kötü para iyi parayı kovmuştur piyasadan. bu durumun banknotların eskiliği yırtık pırtıklığı ile ilgisi yoktur.
enflasyon yaratıcı para politikasını sevenler - kriz anlarında- altın para standardını emisyonu arrtırmayı güçleştirdiği için sevmezler.
