Otobüs duraktadır. Koşarsınız. Nefes nefese bindiğinizde birden kör oldum sanırsınız. dışarının soğuğundan sonra içerinin ısısı birden gözlüğünüzüzn tamamen buharlaşmasına ve birşey görmemenize neden olur. işte tam o sırada. takmanın dayanılmaz zulmünü yaşar, başlığı açanı anarsınız.
ilk başlarda ohh beee dedirten ama daha sonra kulaklarımın ağarısından yuhhh bee dememe sebep olan hafifliktir.ilk günler herşey süperdir.herşeyi net görürsün birşey okuaycağın zaman yazının içine girmene gerek kalmaz tabi birde benim gibi ilkokul yıllarında taktıysanız onun verdiği bir kendini bi pok sanma havası vardır bu sizi dahada hafifletir.ama bir kaç hafta sonra kulaklarınızda gözlüğün yer etmeye çalışması kulağınızın şaftının kaymasına, benim gibi peçete sararak gezmenize sebep olur.böyle hep bi halay havası duysakta oynasak modu vardır hep hemen kulağından çekcen mendili hobareyyyy!! diye dolaşırsınız.en sonunda da batsın böyle hafiflikl diyip kör kör dolaşmaya devam edersiniz.
