istanbul gibi bir kader istanbul gibi bir sevgi. Gözlerin geliyor aklıma susuyorum. O masum derinden bakan gözlerin neler saklardı için de kimbilir. Ben her baktığım da o gözlere istanbul'u görürdüm. Gözlerin istanbul oluyor birden bana kaderci tavrınla bakıyorsun. Galatada yaşanana aşkları, kız kulesinde ölen kızına ağlayan kralı , taksimde gezen yaşlı film artistlerini , galata köprüsünde ki balıkçıları, savaşları, koşuşturmaları , yedikule zindanlarında çaresizce ölümü bekleyenleri, Dolmabahçe sarayının bahçesinde gezen ATAM'ı hepsini gözlerinde görüyorum. Sevgimi , çaresizliğimi.
insana şiiri yenibaştan sevdiren dizelere sahip olan şiir.
"Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım
Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen
Durgun sular gibi azalacağım
Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen.
Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince
Yalnız gözlerime bak diyeceksin.
Ellerim usulca ellerine değince
Kaybolup gideceksin
Bir elim seni çizecek bütün pencerelere
Bir elim seni silecek.
Kalbim: Ebemkuşağı; günde bin kere
Senin için yeni baştan can kesilecek."