ışığı, aydınlğı, mutluluğu sadece gözleriyle görebilen insanların asla başaramayacakları eylemdir. oysa güneşi, görmeyi değilde duymayı becerebilsek, sabahı dilimizde akşamdan kalma bir kadehin kekremsi lezzetinden ayrı tadabilsek, tenimizde hissedebilsek aydınlığı ne kadar güzel umutlar yeşertebiliriz yeni gelen güne...
gözleri açıkken uyuyabilen insanlara anlatabilecek ne kadar çok şeyimiz olur.
meltem arıkan, kadın bedenini soyarsa da - herkes gibi o da uyanmayı görmeye başlamak diye algıladığından, bu sabah görmeden uyanmış olma tecrübesini yaşamak hoşuna gitti. - demiş.
