sonunda izleyebildiğim 2000 yapımı françois ozon filmi. kızgın taşlara düşen su damlaları. filmin genel marjinal tutumu kadar filmde bir insanın esiri olabilmek açımlanmış. burda cinsellik tandanslı bir yaklaşım yoğun olarak hissettiriyor kendisini. ilginç nokta eşcinsel ilişkideki istenileni, umulanı aldıktan sonraki tavır değişimi ve bu tavırsal analizde evlilik ve ritüel birlikteliği masaya yatırılıyor. özellikle filmin bu kısımları çok başarılı...
sonuç, maalesef biraz kaçan kovalanıra yaslanmış. daha düz bir ifade kalıbıyla. final,ruhsal boğulma- pencere çıkış kaçış ikileminde kuşkusuz çok başarılı.
edit: arada da ne leopoldmış demekten alamadım kendimi. Bernard Giraudeau rolünün hakkını fazlasıyla vermiş.
sonuç: sınıfı büyük ölçüde geçen pedro almodovar izinden bir film. almodovar sinemasını sevenlere daha da önerelim o halde.
10 üzerinden 7.5!
konusu alışılmışın dışında, farklı bir senaryoya sahip bir film. erkek erkeğe olan ilişkinin de diğer kadın-erkek birlikteliklerinden bir farkı olmadığını gösteriyor.üzülen-üzen,seven-sevmeyen,kıran-kırılan hep var ancak bu filmde roller farklı.filmin anlatmak istedikleri orijinal olsada yöntemi pek başarılı değildi.fazla yüzeysel kalmış.
"düzen", "düzülen"den üstün müdür ? sorusunun cevabı birkaç sahnede mevcut.
--spoiler--
- sen gelmiyor musun ?
+ bana ihtiyacın var mı ?
- senin bana ihtiyacın var!
+ hemen geliyorum.
--spoiler--
1999 tarihli françois ozon filmi. fazlasıyla marjinal, sıradışı bir film. kimi bünyelere rahatsızedici gelebilecek sahneleri olsa da, son derece başarılı ve müthiş bir film. ozon sineması severler için harika bir film...
