yannis ritsos'un dağıtan şiirlerinden biri..bir yeniden doğuş öyküsü.
haykırmak istiyordu
daha fazla dayanamayacaktı
sesini duyabilecek kimse yoktu orda;
kendisi de korkuyordu sesinden ,
içinde boğuyordu sesini.
patlamak üzereydi susuşu..
birden,
havaya uçtu gövdesinin parçaları,
hepsini bir bir yerine yerleştirecekti
delikleri kapamak için.
ve rastgele bir gelincik, bir sarı zambak
bulursa, onları da toplayacak,
kendisinin bir parçasıymış gibi gövdesine
yapıştıracaktı.
böyleydi;
delik deşik,
görülmemiş bir şekilde çiçek açıyordu işte...
