nickini değiştirince sana olan aşkımın unutulacağını mı sandın. aklımın iplerini saldıran içimdeki femme fatale duyguları kabartan azizem.
yağmurun çatıları dövüp geçtiği ve durmaksızın yeniden gelip saçakları dolduran dünlerin aksine güneşin yamaçlara vurmasıyla kalbimin, aklımın heyecan dehlizlerine yol açan yağmurlar gibi sinemi ıslatan güzel azize. tahattür bile edemeyeciğiniz bir bilgelikle satırlarıma başlarken sevgi ve selamlarımı iletiyorum.
tiril tiril uçuşan rengarenk elbiselerinizle geçerken gözümün önünden hayali gönlüme yadigar kalan şuh edanız, kaskatı gözlerinizden süzülen yakarım seni minvalindeki valerie solanas bakışlarınız. hiçbiri ama hiçbiri içimdeki kendinize ait odadan çıkarmaya yetmeyecek biliyorum. fakat düşlerimde uzaklarda olan içimdeki sovyetlerin o eski yalnızlığı size her zaman yaklaştırdı arsız kalbimi.
aklıma çocukluk çağlarından kalan bir mezopotamya sevdası, bitmek bilmeyen kavgalarda söylene devrim marşlarını çağırıştırıyorsunuz. dilimde yaralı gazetecilerin şiirleri dilleniyor istemsizce,
bir kadın geçiyor içimde sabah 9 akşam 11 arası
terli elinde kalmış kör olası kurşun yarası... kalbimde cehreten açtığınız bu yaranın farkında bile olmadınız.
sizi yaprak sarmasına sarmak gibi sevmek istiyorum. eğer sende münasip görürsen hırçın entelektüel tavırlarınız eşliğinde hoş sohbetinizin muhatabı olurken sardığınız dolmalardan tatmak isterim.
birlikte bir yaprak sarması yer miyiz sevgili azizem aniçka galina avdotya?
size çok aşığım.
kıskanma be öff, tabiki de arsiz, yaprak sarması hayır diyemeyeceğim tek şey beni unutmadığını bilmek ne büyük mutluluk evet kabul ediyorum ama sarmaları sen sararsın ben karışmam.
