ein film von:wolfgang becker daniel brühl katrin sass alex 8 ay boyunca komada kalan annesinden bir şeyleri gizlemek zorundadır, çünkü sosyalist doğu almanyanın önde gelen aktivisti olan annesi berlin duvarının yıkıldığını öğrenmemelidir zira, bir şok yaşarsa hayatından olabilir. alex hiçbir şeyin değişmediğine annesini inandırmak zorundadır.
2003 alman yapımı 121 dakika
binbir gece hede hödesi yüzünden ayağıma gelmesine rağmen izleyemeyeceğim filmdir. hadi bu neyse de, trt 1'deki piyano piyano bacaksız'ı da izleyemeyeceğim.
bu entry nin yazıldığı gün saat 22 00 da cnbce de gösterilecek film. güzel filmdir, burnunuzun ucuna kadar gelmişken hemde altyazılı; kaçırmayın. yaklaşık olarak 2 saattir, reklamlarla 2,5 saat kadar sürer. yann tiersenin güzel tınılarınıda duyarsınız hem.
komaya giren doğu almanyalı kadın, aylar sonra kendine geldiğinde almanya'da çok şey değişmiştir. berlin duvarı yıkılmış, doğu almanya'ya kapitalizm hızla sirayet etmektedir. ancak oğlu, onun üzülmesini istemediği için çevredeki herkesi de organize ederek yeni düzeni saklar. zaman zaman kadın, yaşanan köklü değişimlere dair ipuçları yakalasa da oğlu bir şekilde örtbas etmeyi başarır. bir uçağa iple bağlı olarak şehrin ortasından uçurularak taşınan lenin heykeli bence en akılda kalıcı sahnedir.
almanya'nın yakın geçmişi üzerine bir film. fevkalade izlenilesidir. yann tiersen de amelie'de kullandığı bazı bestelerini bu filme yansıtmıştır. yani amelie için kullandığı müzikleri doğrudan bu filme gömmüştür.
"uzun ve zorlu bir eğitim sonrasında ben alex kerner, almanya'nın ikinci kozmonotuydum. hiç kimsenin gitmediği kadar uzağa gidecektim. roket fırlatıldı."
"uzay bilimini insanlığın yararına nasıl kullanabileceğimi düşünüyordum. dünyaya geri inişimi annemin nasıl gurur duyacağını. roket fırlatıldı."
insanların hayatlarındaki keskin geçişleri son derece yalın bir dille ve teknikle anlatmayı başarabilmiş harikulade bir dram-komedidir. aynı şehirde, bölünmüş hayatlar sürdüren insanların, yıkılan duvarla birleşmeleri, kapitalizmin soğuk ve sevimsiz yüzünün tasfiri, sosyalist düzenin yarattığı insan figürü ve bir annenin, bir insanın yaşanan değişime ayak uyduramayışı, değişimi kabullenemeyişinin hikayesidir. filmde öyle sahneler vardır ki, bir an için, kendinizi o zamanı yaşamış, orda bulunmuş hissedersiniz. bu da tabi ki yönetmenin başarısıdır. filmin müzikleri de son derece etkileyicidir.
uzun lafın kısası, mutlaka izlenmesi gereken filmlerdendir "good bye lenin"..
kapitalizmin doğu almanya'da kendini göstermeye başladığı dönemi başarıyla ve zannımca yapılabilecek en ilginç şekilde işlemiş, içerisinde komedi unsurları barındırsa da aslında dram sayılası gereken etkileyici bir film.
yönetmenliğini wolfang becker yapmış, daniel brühl ve katrin sass başrollerinde oynamıştır. ayrıca film, 2003 en iyi avrupa film ödülünün de sahibidir.
Almanya'nın Berlin duvarı yıkılmadan önceki döneminde kalp krizi geçirip komaya giren anneni, 8 ay sonra uyandığında duvarın yıkılmasıyla şoka girmemesi için, oğlunun her türlü düzeneği kurduğu bir politik-komedi. Mesajını sinsice veriyor yani. Avrupa film ödülleri en iyi film ödülünü almış zamanında, gayet zekice yazılmış senaryosuyla güzel bir film.
