O kadın dedi, ''Yanlışım daha fazla birşey istemek için, doğrudur.
Saatler böyle çok sessizce uzar.
Sen ordasın. Gözlerimi hiçbirzaman ayırmam senden.
Görürüm gözlerinde düşüncelerini gelip giderlerken.
Sana bakmak bir sevinçtir daha bitirmemiş olduğum.
Hiç şüphesiz hâla kendine göre bir büyüsü olsa gerek!
Bakarım, çünkü biliyorum seni sinirlendiren her şeyi.
Öyle ki hiçbirşey çalıp kapıyı gelmez eğer isteğin yoksa senin.
Kendimi küçücük yaparım yanındaki köşemde.
Sen büyük aslanımsın, ben küçük güvercinin.
Dinlerim yapraklarını, huzur dolu hışırtısını ipek giysinin.
Bazen kalemini toplarım düştüğü zaman.
Hiç kuşkusuz benimsin. Kesinlikle görüyorum seni.
Düşünce bir şaraptır üstünde düş görenlerin sarhoş olduğu.
Biliyorum. Fakat bazen ben de arzu ederim düşlenmeyi
Sen öyleyken, bütün gece kitaplarına gömülü,
Başını kaldırmadan ya da bir söz söylemeden bana,
Derin bir gölge yatar sevgi dolu kalbimin altında.
Seni bütünüyle görmem için, gereklidir
Azıcık bakmak bana, ara sıra, üzerinden sana düşen şeylerin.''
