futbola renk katan unsur.
ancak yaşamayan da var.
adını hatırlayamadım ama gol sevinci yaşamadığı için eleştirilen bir santrafor şöyle düşündürücü bir açıklama yapmıştı: '' postacı postayı bırakınca sevinç yaşıyor mu ? hayır, çünkü görevini yapıyor ''.
zaman zaman tiksindirici oluyor. öyle terli terli sarılıp birbirlerini öpmuyorlar mı? midem kaldırmıyor lan. golün tadını çıkartamıyoruz bunlar yüzünden.
doğaçlama olmalı. doğal olmalı. ancak bu şekilde samimi olabilir. günümüzde birçok futbolcunun hazır gol sevinci var. önceden belli nasıl sevinileceği. hatta ikili üçlü tiyatral gösteriler bu aralar revaçta. sanki antrenmanlarda bu da çalışılıyor. bazılarında oldukça yetenek var. ama sevincin özünde olması gereken samimiyet hak getire..
belkide futbol tarihi boyunca rakip taraftarları kızdırıcak en yaratıcı gol sevinçlerden biride kollerin sevincidir. http://img341.imageshack.us/i/jankoller43wa0.jpg/
ayrıca tombalayı unutmamak lazım.
delirmektir. iş güç sahibi koca koca adamlar birbirinin üstüne atlayabilir, birbirine sarılıp ağlayabilir. en güzeli ise arjantin tribünlerinde yapılanıdır. kale arkasında 6-7 sıra sırf bu yüzden boş bırakılır, gol gelir ve tüm tribün aşağıya doğru koşar.
