romantizmin kurucusu sayılan schiller in en az kendisi kadar romantik goethe yi arkadaş edinmesidir. iş hayatında olabidiğine gerçekçi olan alman kültürü, bu romantiklerin yüzünden duygu selinde boğulur hale gelmiştir. hatta, viyana okulu ve frankfurt okulu diye iki temel ekol kurulmasına rağmen felsefi düşünceleri de duygu denizine dalış yapmıştır.
sonuç olarak, romantizm denince goethe neyse de schiller olmasa iyiydi. ya da schiller neyse de goethe olmasa iyiydi.
edit: bir espri değidir. alman düşünce geleneği hakkında fikri olanlar buyursun yazsın.
