atari dünyasının en delikanlı oyunlarındandır.Rakibine dirsek,tekme atmak inanılmaz eğlencelidir.özellikle darbeyi alan oyuncunun gözlerinin pörtleyip değişik bir ifade alması dahada güzeldir.
her takımın farklı şut şekilleri vardı ancak japonya takımında her oyuncunun farklı vuruşu vardı. kaleminden tut, kaybolanına, kızaran top halini alana... eğer rakip çıkarsa kapışırım, çünkü zamanında yenilmezdim.
yıldırımdan kurtulmak için tam o anda top ayağınızdaysa topla beraber zıplardınız. top elektrikli olurdu ama sizi çarpmazdı. böylece yürüye yürüye kaleciye şut çekerdiniz çarpılırdı. gider gol atardınız.
oynadığım en güzel atari oyunudur. pc de joystick ile 2 kişi oynayabileceksek link bekliyorum. ö.m kutum hep açık.
başarısız bir devam filmi. ilk iki filmde ön planda olan santi bu filmde yan karakterlerden biri haline gelmiş. ayrıca;
--spoiler--
lan daha önce beyin sarsıntısı geçirmiş bir adam kafasına darbe alıyor. o kadar doktor var stadda biri de aga bunu müşade altına alalım demiyor charlie braithwaite abimizi.
--spoiler--
kadroların karşı takıma göre ayarlanması gereken oyun. eğer almanya,italya,brezilya gibi topla çalım değil de adam döven takımlar varsa hemen 1p olarak aynı özelliklere sahip alnı geniş eleman alınır. özel şutu şöyleydi: top amerikan futbolu topu halini alıp sallana sallana gider, ceza sahası önünde yerden sekerdi. favori adamım ise 4 sırt numarasıyla izlediğimiz diz atan adamdı. ne söylersiniz söyleyin hemen -ok yazısını görürdünüz, ciyuv diye de diz atar idi.
kesinlikle rakipsiz yüzyılın gelmiş geçmiş en iyi spor ve eylence oyunudur. aradan bunca yıl geçmiş olmasına rağmen hala oynanır ve insanı gülmekten ağlatır.
yanılmıyorsam biz ilk okul 6. sınıftayken arkadaşlarla beraber en büyük eğlencemizdi. kaseti sadece bende vardı her gün birinin evinde toplanır gider oynardık. brezilya nın balık vuruşu ile italya nın güneş vuruşunu unutmam mümkün değil.
derslerde oynayınca (telefonda emülatör yardımıyla) bütün sınıfın direk "napıyo lan bu salaklar(bluetoothta multiplayer şeklinde)" diye bakıp o bakışlara aldırış etmeden oynamak hele daha bir zevklidir.hele player 2'ye bir bakarsın yanındadır, hocayı bile takmaz basarsın küfrü o zaman zaten film kopar.bütün sınıf bilir senin ve kardeşinin (öz değil çok yakın arkadaş) goal 3 oynadığını ama yine uzaylıymışsın gibi bakarlar.hele bazıları vardır, goal 3'ü bilmez bu kazmalar, n"ne biçim maç lan bu" der gelip dövesin gelir, rahatlarsın.üstünden takla atıp kafasına binersin adamın, sonra p2 gelir kayar çakar bi tane ona.hele yanındaki (kaleci olan)oyunu biraz unutunca kaledeyken gelen topa omuz falan atınca oyun orda yenilgiyle bile sonuçlanabilir.her gün oynarım şahsen, okulda özellikle.bir de özel şutları ve atan ülkeleri yazıyım tam olsun.
asya
çin=ying yang.
tayland=aslan.
moğolistan=at.
afrika
kamerun=top paso yokolup geliyordu ama italya'nınkine benziyor.
gine=top her kırmızı yanıp hem yerin altında gider.
senegal=güvercin.
güney amerika
arjantin=muz.
brezilya=piranha.
meksika=elektrikli gider top.
avrupa
ingiltere=mayın.
italya=top güneşe benzer.kocaman olur.duvar vb tanımaz ezer geçer.
almanya=top ikiye bölünür.
iki oyuncu farklı takımları da alabilir.aynı zamanda penaltı da çekilir.acayip zevklidir.
yazarın notu=efsanedir.oynarken transa geçilir.etraftaki seslere (okulda oynarken özellikle)sadece ana avrat küfredilir.
oyunun aklımda kalan en zevkli yönlerinden biri de uzaktan çekilen fantastik şutun kaleci tarafından tutulamayacağının anlaşıldığında yön tuşuna bas-çek-bas-çek yaparak toptan hızlı koşmaya çalışıp,sonra da ishizaki gibi topun önüne atlanmasıdır,topu nadiren etkilese de adamın patlayıp ötektarafa uçması komik olurdu.gene hislerim depreşti, ilhan mansızla yıldız şutu çekesim geldi.*
kanımca atari efsanesinde captain majed (tsubasa) dan sonra gelmiş geçmiş en fantastik oyundur. maçlardan önce yalnızca seçebildiğiniz japon milli takımının kaptanı bir tahtanın önünde futbolculara oyun taktiği verirdi. eğer devre arasında mağlup giderseniz kaptan gözlerinden ateş saçarak futbolculara bağırıp çağırırdı. hele kızma ve korkma efektlerine hala gülerim kendi kendime.
gerçek bir atari efsanesidir.italya ile maç yapıp kaybettiğinizde,skorboardun önünde,elindeki otomatik silahları ateşleyerek koşan takım elbiseli,fötr şapkalı elemanlar görülürdü.
bu oyunda her hava koşulunda oynamayı bilmek önemlidir. mesela hava çok yağmurlu yerler çamur. oyuncular yavaş yavaş çamura gömülürdü. pas atmadan uzun koşu yapamazsın değil mi? değil. bir futbolcu ötekinin omzuna çıkartırdık eleman topu sürerken ötekini de sırtında taşır sonunda çamura batınca öteki adam yere inmiş olur ve hemen önündeki topla beraber koşmaya devam eder. kısacası müthiş matrak bir oyun. *
