Muğla’nın Marmaris ilçesinde yıllarca türbe diye ziyaret edilen anıt mezarın Diagoras isimli bir gladyatöre ait olduğu ortaya çıktı. M.Ö. 3’üncü yüzyıldan kalma mozole aynı zamanda Türkiye’deki tek piramit mezar olma özelliği taşıyor.
Burası karyalı boksör diagoras ve karısının mezarı.
Yeni bir şey değil zaten yıllardır biliniyor.
Google mapsa "diagoras" yazdığınızda çıkıyor zaten. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1888112/+
Turgut köyünde yaşayan bir köylüye sordum eski çağ mezarı dedi.
Defineciler yıllar önce patlatmış.
Yani burası bilinen bir yer öyle türbe sanma gibi bir durum yok.
2500 sene (yuvarlak hesaplama) önce arenalarda bir boksör boks maçı yapıyorken şimdi ki wbc wba wbo ıbf gibi kurumların belirlediği şartnameler yönetmelikler ile mi boks yapıyordu sanıyorsunuz?
Bu insanlar şimdi ki gibi bir sporcu olarak mı görülüyordu?
Bu insanlar arenalarda sporun barış kardeşlik prensipleri için mi dövüşüyordu?
Yapmayınız lütfen, bu insanlar elinde kılıç olan arenalarda dövüşen insanlardan farklı elinde kılıç olmamasıydı.
Haberin eski yeni olmasına, hangi kanal da yayınlanmasına takılmış olmanıza şaşırmaktan çok gözünüzde at gözlüğü olmasına üzülmemek elde değil.
Böyle nice örnekler var ki şamanist kültür ile araplaşmayı din saymak, cehalet sonunda böyle komik daha doğrusu trajedik durumlar ortaya çıkıyor.
Böyle konular sık sık işlenerek insanların aklına şüphe sorgulama aşılamak gerek.
Ortaöğretim çağından itibaren çocuklara sanat tarihi dersleri verilmediği, islam mimarisi içinde asla olmayacak piramit türü yapıların bilgisi öğretilmediği için bu utanç verici durumlar yaşanıyor.
Yarın birgün mumyalanmış bir ceset bulsalar ve bu bir yatır ermiş kişi mübarek zat, bak hiç bozulmamış deseler insanlar inanır.
Kimse demez ki...
islam dininde mumya geleneği yok.
Mezarın yönü hangi tarafa bakıyor.
Mezarın nasıl inşa edildiği?
Ölü de bozulma olmaması ve mumyalama olmasa acaba hava teması olmadığı toprağın türü yapısı için mi?
Ölünün yatış şekli nasıl?
Üzerinde ne var?
Vb soruları sormayacağı için insanlar hemen inanacak.
