Aglamak bi zayiflik gostergesi olarak algilandigi icin...Bazen insan kimse gormesin ister...Bir yandanda birileri gozyaslarini silsin ister...gozyaslarini sileni asla unutmaz...kalbi minnetle dolar...Oysa minnet duymak hoslandigi bisey degildir...O yuzden en iyisi yine gizlice aglamaktir...
Önce göz kenarlarından aşağıya düşmek icin bekleyen göz yaşlarını sımsıkı tutup ağlamamak için kendini sıkarsin ki seni zayıf acınasi görmesinler sonra tenha kimsenin olmadığı bir yerde bir anda hüngür hüngür ağlarsin ağlarsin ağlarsin... Sonra göz yaşlarını silip hiç birşey olmamis gibi hayatına devam edersin.
bir daha hiç gelmeyeceğini bile bile sevdiğiniz adamı başkent ekspresiyle uğurlarken, yüzünüze iğrenç, yapmacık bir gülümseme takıp, gözyaşlarınıza emirler vermeye çalıştığınız halde etrafı buğulu görmenize sebebiyet veren o yaşları, tren gözden kaybolur kaybolmaz avuçlarınıza akıtmaktır.
yalnız kalmaktır. yanına gidip sarılıp aglayacagınız bile kimsenin kalmadıgına delalettir. agladıgınız mevzunun sebebinden bile daha cok yakar icinizi.
