bilgisayarında gizli dosya içinde arabesk müzik barındıran metalci gençtir. dinledikten sonra da arkasında iz bırakmamak için belgelerimde görünen dosyaları silen insandır.
(bkz: o bir şey değil de ne gerenk var)
asıktır, eğer ask acısı cekiyorsa kendini arabesk müzikle daha çok özlestirir. çünkü hissettiği en yoğun duyguları en içli biçimde anlatılırken bulur arabeskte . ama ne olursa olsun metalden de vazgeçmez. metal müzik onun kanıdır, canıdır.*
bir arkadaşın kardeşi vardı böyle. abisi buna en koyu metal kasetlerini vermiş yıllar önce bu kardeş de; üstüne bülent serttaş çekmiş. arkadaş da bu olayı gülerek anlattıydı çok sene oldu.
tanım: insanın içi arabesk olunca ne dinlediğin önemli değil, eninde sonunda özü dışarı çıkar.
metalciyim ben diyip öteki tarafta içini parçalayan, yüreğinde hissettiği bir arabesk şarkısına banane demeyip dinleyen gençtir.
herşeyden önce emeğe saygısı vardır ve kendisini anlatır belkide o şarkı.
gizli gizli dinlemeye devam etselerdi keşke dediğim betimleme. son yıllardaki "arabesk şarkıları rock tarzı söyleyelim baba, çok tutuyo...bi de klip çekeriz" mantığıyla yapılanları düşününce, nerde o eski güzel günler diyesim gelir.
garipligi gizli gizli yapılmasından kaynaklı olan durumdur. metal dinleyen kişinin arabesk de dinlemek istemesi kadar dogal bir şey yoktur. neden olsundur ki? ikiside müziktir ve metal dinleyen insanın başka bir şey dinlememesi gibi saçma bir durum olamaz. bu kendini sınırlandırmaktan ibarettir.
aslinda arabeskile metalin ikisininde insanı bazen coşturup bazen de demlendirebildiğini sezmiş ama arabeskin zamane gençler arasında kro müziği olarak algılanmasından dolayı toplumun olgunlaşmasını bekleyen gençtir.*
