izmir'in Güzelbahçe ilçesinde harika bir doğası olan, narenciye bahçelerinin arasındaki daracık yoldan ulaşılan, haftasonu kahvaltıların vazgeçilmez mekanıdır. Ayrıca, bahçesinde bulunan kamelyasında Atatürk de kahve içmiş.
Herkesin bir gizli bahçesi vardır, bazıları buna arka bahçe der, bazıları hayal ülke.. Benim gizli bahçem burası, içinde lamba cinleri, su perileri, şiir söyleyen kuşlar, danseden gelincikler, kokuları hala sokaklarda duyulan iğde ağaçları, yıldızların altında ateşböceklerinin sesleri ile rüyalara dalan mesut sevgililer var...
Hala öpüşürken utanan...
20 li yaslarda sık sık gittigim guzel mekan.
ama bu mekana dair en ozel hatıram:
-gene bir hadsizlik yapmısım, boyumdan buyuk islere kalkısmısım, asık olmusum. ben paris te yasıyorum. o izmir de yasıyor. buyuk cilti, kuse kagıda bir kitap almısım ona paris ten. icinde dunyanın cesitli yerlerinin tepeden cekilmis fotografları var. notumu da yazmısım ilk sayfaya. hayatın guzelliklerine inanmaya gibi bi seydi sanırım, o kısmını tam hatırlamıyorum. yas 23. velhasılı gizli bahce de benimkinin sevimli erkek kardesiyle bulustuk, ona kitabı verdim kardesine izmir e goturmesi icin:) o kitabı ucakta paris ten istanbul a tasırken canım cıkmıstı. ask guzel sey.
