son dönem türkiye'sinde toplumun içerisinde kendilerine yer edinmiş olanlardır. bugün, emniyet teşkilatı ve tsk gibi ülkenin iç güvenliğinden birinci derecede sorumlu olan kurum ve bu kuruma bağlı olarak görev yapan profesyonellere baktığımızda dudaklarının hemen üzerinde bir badem bıyık sülieti görmek mümkün. "yapması gereken" ile "yapmak istedikleri" arasında herdaim tercihini "yapmak istedikleri" yönünde, öznel olarak "yapılması gereken" şeklinde kullanıyor bu amipler.
misal şehrin göbeğinde bombalı eylem yapılması riski yerine, dikkatlerini sağda-solda elinde bira şişesi ile dolaşan insanlara yöneltmeleri bile bu konudaki haklılığımıza örnektir. ondan sonra da çıkıp da gördükleri zarar dolayısı ile ağlamayı tercih ediyorlar. ve yazık ki halkın sözümona refah ve huzuru da böylesi embesillerin elinde(teşkilat içindeki istisnaları kapsam dışında tutuyorum.).
demem o ki bu gizli badem bıyıklıları sevmiyor ve bütün megalomanlığım ile de benim yaşantımı kıskandıklarını düşünüyorum. kimbilir belki de ota boka "üst araması yapma çabası" içinde olmalarının nedeni de benim, altın formülümü bulma umutlarıdır.*
