Uyandığımda çok aradım seni
ama sen gitmiştin
Veda bile etmeden beni bir kez daha görmeden
sen gitmiştin
Cevaplarını bulamadığım soruları soramadan
sen gitmiştin
Beni kendime bırakarak dargın olarak
sen gitmiştin
Şimdi ne gel ne de gelme diyebilirim sana
Anlatamam içimdekileri
Özlemimi pişmanlığımı bir kez daha söyleyemem
Kapalı duran sırlarımı anlatamam
Oysa eskiden ne güzeldi
Bir küçük kız masalı belki
Sadece gerçek olan masum bir kız
Gülerken bazen ağlardı
Sonra tekrar tekrar gülerdi
Sonunda yine gülerdi
Birşey bulur yine gülerdi
Şimdi gülemez o küçük kız çünkü
sen gitmişsin
Çocukluğum sen gitmiştin
içimde vardın kalmıştın biraz
Ama sonunda tamamen
gitmiştin
Herbirşeyde beni mutlu eden duygum
sen gitmiştin
ilk ve son olarak
hem de
Şimdi ne ağlamanın faydası var ne gülmenin
çünkü sen gitmiştin
Artık yalandı herşey gözümde
Mutluluklarda üzüntülerde yalandı herşey
Çünkü sen gitmiştin
Ama yine de sana ne gel ne gelme diyebilirim
Çünkü sen girmiştin
çocukluğum.
senin adının ilk ve benim adımın da son harfiydi:"uzaklar ve ayrılık".. gitmiştin, ardında milyonlarca parça bir kalp bırakıp, belki gitmek zorunda olduğundan, belki de zorunda yarattığından kendini, sonumuzu değiştirme, hikayeye çok daha farklı bir yerde nokta değil üç nokta koyma ihtimali koymaya izin, imkan ve şans vermeden gitmiştin, tam 11 ay oldu...
