bazen hayata devam etmek adına can acıya acıya yapılan eylem.oysa gidenlerin en büyük yanılgısı degişenin sadece mekan oldugu gerçegini görememek oluyor.ve hayatın o küçük diye tabir edilen ayrıntısında, gittigini sandıgı birşeylerden gidemedigini görünce insan, giderken,aslında ne kadar kaldıgını görüyor.
bulunduğun yerden ayrılmak anlamını taşısa da birçok hüznü tek kelimeyle anlatan sözcüktür. gitmek, uzaklara gitmek, hayatından gitmek, çekip gitmek, arkanı dönüp gitmek gibi kelimeleri önüne alır çoğu zaman. sonuç ya gitmektir ya da gidememek...
şimdi durup bakmak var yan kös olmuş iskeleden uzaklaşıp giden yollara..
yollar teni çekse de ayaklar yollara,bedene inat durur yerinde.
gidilmiyor. gidilmiyor...
gelmek fiilinin karşıtıdır kendisi. gelmelere hep karşıdır o. halbuki gelmek yaklaşmaktır bir nevi. ama o uzaklaşmayı tercih eder çoğunlukla. gitmişse yaklaşmıştır başka birine, bir yere. kader başka işler orada. saf değiştirir. gitmelere yakın olmak vazgeçmektir. gitmelere yakın olmak güçüzlüktür. gidenlere yakın olmak çaresizliktir.
gitmek kadar zor
vazgeçmek kadar sancılı
unutmak kadar ölümcül
bir acı
yokluğunu armağan ettin bana
fiyonklu bir paket
açmaya korkuyorum
biliyorum
içinde felaketim
ellerim titriyor
ve alnımda boncuk terler var
isteyerek yapıldığında mutlu eden,mecbur kalındığında -ki çoğu zaman mecbur hisseder insan kendini-kolayı seçmektir.kolaydır gitmek çünkü ardına bakmak ya da bakmamak senin tercihindir.ardına bakmazsın çünkü bakamazsın haliyle kolayı seçen birinden de beklenmez ardına bakması.ve nihayetinde önemli olan kalmaktır.gitmekten acıdır her haliyle.giden ardına bakmamıştır kalanın yanında yalnızlığı kalmıştır.giden gittiği yerde bir hayat bulur,kalan kaldığı yerden devam etmenin sancısıyla bir müddet avunur ama sonunda kendine kalmıştır kalan.gitmeyi seçmemiştir ve taşıyabilir kalmanın ağırlığını omuzlarında..şimdi susarsam sessizlik olur gidersem ayrılık..
sessizlik beni boğar,ayrılıklara da karnım tok artık...
kalıyorum ve gidenlere sadece bakıyorum..yolun açık olsun diyorum...kaldığım yerde ben hep varım diyorum...
giderken yanınızda götürdükleriniz ağır gelse bile onlardan kurtulamazsınız diyorum...geçmişiniz sizi yalnız bırakmıycak çünkü..hoşçakalın..ama kalmayı başarabilirseniz birgün...
kalamadığın için gitmek,
gitmek istediğin için gitmek
egoistliğin egoist bulvarlarında,
gitmeye karar verdiğin için gitmek
inatçılığın inatçı serzenişlerinde...
büyülü kelime. "bir şehri tam kalbinden, beyninden vurup gitmek!" de var.
geride kalanlarla hiç alakası olamayan; sadece gidenle alakalı bir durum.
hayatta en az bir kere gitmek lazımdır.
"
--spoiler--
yatağında yalnız yatan her kadından bir erkek sorumludur" ya da " bir kadın bir erkeği yatağına davet ettiğinde, o erkek red ederse bu teklifi, yaşamı boyunca hatta yaşamından sonra da lanetlenir...
--spoiler--
--spoiler--
Kültür Bakanlığı’ndaki bir sivri zekalı sayesinde epey reklamı yapılan Gitmek filminde, aşık olduğu adama kavuşabilmek için istanbul’dan kalkıp savaşın ortasındaki Irak’a gitmeye çalışan bir kadının hikayesini izlerken aşkın ne olduğunu yeniden sordum kendi kendime.
--spoiler--
hürriyet sinema başlığında ismail Türkmen'in bu şekilde bir giriş yaparak bahsettiği film.
kacmaktir bazen. bazen de yapilmasi gereken gibi görünen... ama hicbir gitmek yapilmasi gereken olamaz. buna istinaden "olmamali gitmeler" dese de yürek, gitmeli bazen. üstüne aci cekilmeli yaninda derin "off"larla. gitmek her ne kadar yapilmasi gereken olmasa da; gitmek bazen hak edilen cezadir. bu durum icinde bogulan insan gitmekle alakali her sarkiyi aklina getirir. gerci kendisi getirmez. bu sarkilar akla kendiliginden gelir. kusursuz bir mekanizmanin isleyisi sanki. sanki her sey, sarkilar bile gitmeye hazirlar o insani. sessizlik gitmeye hazirlar o insani. telefonun calmayisi bile... "e o zaman bana müsade." tadinda da olmaz ya! ama ugurlanmayi da beklemek olmaz. gidecekse; sessizce gidecek insan. kendi sarkilarini sececek "ve iste arta kalan bir kücük* ani simdi", "bir resmin kalmis ben de" gibi. ama geride biraktigini unutmayacagini da belli etmeli. öyle cok cabaya hacet yok. anlasilir zaten. hic olmadi anlasilmasi umulur.
hakkındaki en büyük yanılgı zor olduğunun düşünülmesi. oysa bir eylemin zorluğu yapılabilirliğinden bağımsız olup sonuçlarıyla ilgili. ama bilmezler. giderler. yolculuğu neden yaptıklarını bilmezler. kendilerini atmak isterler, nereye olduğunu bilmezler. pek bilinmezler. parçalarını bir arada tutmak için harcadığın çaba gitmeye yeter oysa. sen bilirsin. hayır, o'na inanma. karşısındakinin parçalanışı görmek isteyenler artık daha fazla. sessizlik gelir, o gider. hamamböceklerini bile duyargalarını böyle sallamazdı, sarsılmazdı. karanlığı görmemek için hep gündüze gidenler perdelerini sıkı sıkı kapatmayı denemeli. ben senle yalancıktan gelirim, sonra yine gidersin demesinler diye.
geri donusun olmadigini bile bile bir gun donmeyi ummaktir. icindeki firtinalari nasil dindirecegini bilememektir takatten dusen dizlerinize ha gayret demektir. meczupluktur cogu zaman. en buyuk vazgecistir belki de. kalanlarin ardindan sadece bakmasidir oylece.....
