Hani gitmek vakti gelir ya bir gün
Yarım bırakıp ta her şeyi
Yaşanacak bir hayatı
Bir gülüşü, bir öpüşü, bir düşü
Yarım bırakarak en dokunaklı yerinde
Bir sevda türküsünü......
Hani gitmek vakti gelir ya bir gün
Eşyalar toparlanmadan
En sevdiğinin anılarını yanına almadan
Ve menekşeni kimselere bırakmadan......
Hani gitmek vakti gelir ya bir gün
izinsiz ayrılmak gibi hayatın en yangın yerinden
Uyanmak gibi yaralı bir kuşun son çığlığında uykudan
Çıktı bir kez bir daha tutulmaz, bir kursun gibi namludan.....
Hani gitmek vakti gelir ya bir gün
Sana en çok yakışan sahneyi oynamadan
Vazgeçerek geleceğe dair ütopyalarından
Geçemeden soğuk sularından
Uçamadan mavi göklerden, varamadan güneşe......
Hani gitmek vakti gelir ya bir gün
Bağrına yaslayıp ta başını
Hakkını helal et diyemeden
Son bir kez doyasıya öpemeden
Gözlerinde kopan fırtınayı dindiremeden
içinde yaktığın ateşi söndüremeden......
Hani gitmek vakti gelir ya bir gün.
