çaresizce kalmak en kötüsü. giden için gitmek zor olsa da en azından bir şekilde bir şeyleri kabullenip çıkmıştır yola. ayrıca Gitmek ölüm dahi olsa kalana dayanılmaz zulümdür.
Gitmen gerektiğini bildiğin halde gitmeyip, sonunda gitmek zorunda kalmak en zorudur. En karın ağrısızı zamanın gerektirdiğidir.
Gidersen aklın kalır onda, kalırsan aklın gider onunlayken.
Ne hasretten yanasım var artık
Ne de ağlayasım var bu gece
Sıcak bir yüreğe sarılıp sıkıca
Yatasım var bu gece
Bir sevda denizinde yüzmek lazım diyorum
Maskesiz yüzümü unutasım var bu gece
Hıçkırığı gözyaşını toparlayıp avuçlarıma
En uzağa atasım var bu gece
Yıldızlara ulaşmak istiyorum
Bütün dilekleri dolaşasım var bu gece
Zamana hükmetmenin tam sırası
Saatleri uzatasım var bu gece
Karadelikleri koyup mesafelerin ortasına
Bir an gözlerine bakasım var bu gece
Gülümseyişler görmek çok güzel
Hüznümü unutasım var bu gece
Gitmek de zor kalmak da
Olduğum yerde kalasım var bu gece
Bütün kıyılar kayalık
En yakınına uzanasım var bu gece
- turgut uzdu
Karşınızdaki insana gitmenizi gerektirecek kadar büyük hatalar yaptığınızda olacakları bile bile kalmak zordur. Çünkü unutulmaz o hatalar tam anlamıyla affedilemezsiniz. Ve her kavgada her tartışmada tekrar tekrar anlarsınız ne kadar hatalı olduğunuzu ve gitmeniz gerektiğini, karşınızdaki insanı haketmediğinizi, ama kalırsınız her şeye ramen ve kalmak hepsinden zordur.
Gitmek için insanın kendini bir süredir hazırlaması gerekir. Giden insan bu kararı ben verdim ve arkasında duracağım pisikolojisi ile kendini destekleyip ayakta durabilir.
Öte yandan kalan insan diğer insana dayanıp sevda yolunda ilerlerken bir anda kendini boşlukta bulur. Düşer, kırılır ve iyileşmesi uzun sürer. Kendini hazırlamadığı için uzun zaman gidenin yokluğunu arar.
giden kafasında bir şeylerle gider. illa meşgul olucak şeyler bulur kendine. kalana zordur, ne yapacağını bilemeyen şaşkın gibi kalır ortada. toparlanması daha zordur kalan için. belki yıllar alır.
Gitmek mi, terk edilmek mi? aralarında dağlar, yollar kadar fark var. giden yeni bir yaşama adım atar, kendine yeni bir yön, yeni bir yaşam arayışlarına çıkar. Uzaklaşmak, kaçmak için gider. Fakat kaçmak bir çözüm müdür? Değildir elbet. Olacakları ertelemekten ibarettir. Kalan; kalan ne yapsın? Anılarla, gidenden kalan izlerler, hatıralar dolu bir dünyada. Kalanın işi daha zordur. Gideni bekler. Gelecek yine; günler, haftalar, yıllar kadar bekler. insanı umut öldürür. Her başlayan güne yeni bir ümit ile uyanmak. Gittiği yerde mutlu mudur? Rahat mıdır? Huzura kavuşmuş mudur? Zihinde dönen bu sorularla evrilirsin, düşünmekten kendine gelemezsin. Ama gün gelir; giden geri geldiği zaman bıraktığı gibi bulabilir mi seni? Yeni bir umut arayışı bırak giden de kalsın bu defa.
