'gitme' nin acayip buruk ve cok can acitan bir yonu vardir ki, kalmak eyleminin hissettirttigi duygulardan cok daha derinden duyullur. gamdir 'gitmek'.
gitmek daha kolaydır her zaman. kaçıştır bir nevi! kalmak, birilerine ve bir şeylere rağmen orada bulunmak, belli bir tavır ve duruş gerektirir. herşeyden önce sağlam durmalıdır insan gitmiyorsa eğer, ayakları yere basmalıdır, kimseye koz vermemelidir. ama gittiğinde salya sümük ağlasan, dağıtsan da önemli değildir, için yanar sadece. kaldığında için yandığı halde bunu belli etmemek zorunda kalırsın, kabullenişle beraber bir direniş kaplar benliğini, bir nevi sessiz protestodur yapılan ki bu daha bir zordur daha bir koyar adama!
kalışına asalet eklemek ister...
ama bir türlü başaramaz...
git derken bile çaktırmadan "yalvarmak" ne hazin...
kalmak işte bu aşağılanmayı da göze almaktır bütünüyle...
"git tabi git...
kirpiklerime bir kara diken de sen ekle...
henüz sokaklarına bile alışmadığım
bu kentte ver beni...
ve bakışının talan ettiği yerlerimi al,
öyle git...
gidersen git tabi...yıkılmaz bu şehir...
yalnızca dokunduğum bütün kelebekler ölür...
ellerim üşür,
korkarım yağmur yağarsa,
ellerimide götür..."
(kaynak bilinmiyor)
kesinlikle kalmak zordur. giden gitmiştir ya kalan boş boş yere bakar gidenin arkasından bakar. ellerini uzatsa tutamayacaktır. kalmak zordur, giden bir şeyleri değiştirmiştir çunki.
kalanın acı çekmekten gidenin vicdan azabından (birisini üzdüğü için) yıkılacağı bir durumdur. insani vasıfları taşıyorsan ikisi de çok zorr bir durum..
iki ucu boklu degnek. lakin gitme kisminin bulundugu uca biraz daha az pislik bula$mi$tir. bunun sebebi; giderken yeni bir ba$langica dogru adim atar insan. kalmak zordur cunku bir$eyler icin hele ki sonu belli degilse, sava$mak zordur. getirisine ve goturusune katlanmak gerekir.
gidenin ardından aklımıza gelen soru. herşeyi arkada bırakıp gitmek ne kadar zor olsa da her zaman kalan tarafsanız kalmanın insana nasıl koyduğunu bilirsiniz.
uzun zaman beni düşündüren durum. ikisi de zor, ikisi de insanın içini acıtan da en zoru hangisi hala bulamadığım durum.
gidersen; yaslarsın basını bi otobus camına ciddi ciddi, aglarsın acılamazsın.
kalırsan da her daim birini kaybetmenin dayanılmaz agırlıgı yakanı bırakmaz, boşlugu dolmaz. hayatı sorgularsın, bi işe yaramaz. keske bütün sevdiklerimizle bir arada yasayabilsek dersin küçük bir cocuk gibi o da olmaz. acı cekersin sadece, alısırsın da acı cekmeye..
Kız arkadaşım her tatilde eve giderken tartıştığımız ve hala her defasında tarışmaya devam ettiğimiz konu. Kalan için ayrı giden için ayrı zor diyerek işin içinden acilen çıkılması gereken konu.
giden, her yaşanmışlığı ardında bırakır ve tabi kendine dair olan herşeyi.kalansa onun yaşattıklarıyla,anılarıyla ,bıraktıklarıyla kalakalmıştır.her iki durumda da ne yapılacağı bilinemez,boşluğa düşülür.ister giden ol ister kalan farketmez her ikiside üzüntü verir insana.
EN ACISI GITMEKTIR BIRAKIP ARDINDAKILERI... GITMEKTIR TERK ETMEKTIR BUTUN DEGERLERI KI VAROLMAYACAGINI BILE BILE SEVGILIYSE TERK ETTIGIN SEVGIDIR KAYBETTIGIN.
bu söz ve bestesi yüce insan yusuf nalkesen'e ait olan semai usulünde hicaz makamlı bir sanat musikisi eserlerindendir.
sormamışsın hiç kimseden
pek üzgünmüşsün giderken
aramış durmuşsun beni
kimseye belli etmeden
gitmek mi zor kalmak mı zor
o sabahı gel bana sor
o sabahı sen bana sor
bilmiyorum sanma niçin
kızmışsındır için için
neler neler demişsindir
sana gelmediğim için ***
.........gitmek mi zor kalmak mı ?? buna da siz karar verin~
