erkan kızılaslan - dili yok kaderin
gitmek mi zor
kalmak mı zor
alıştım mı sensizliğe
unuttum mu sor
her lafın sonu
yine senin haberin
ya da sorma
anlatamaz
dili yok kaderin
gitmek kolaydır, giderken zor olsa da, gittikten sonrası kolaydır. istesende dönüp arkana bakmazsın/ bakamazsın zaten. yeni bir hayata alışmaya çalışırken geride kalanı/kalanları düşünmeye vaktin olmaz, ve o kadar bencil yaradılışlı insanlarız ki, onları düşünüp kendimizi suçlu hissetmek de işimize gelmez, üstlerini örtüp, onları hiç bırakmamışız; aslında onlar hayatımızda hiç olmamış gibi devam ederiz yaşamaya, yeni birşeyler başlıyordur ne de olsa...
kalmaksa en beteridir. kalakalırsın, bakakalırsın, herkes aynı, herşey aynı ama o yok.
kalırsın öylece, seni bıraktığı yerde, ne bir adım ileri ne bir adım geri.
sen kalmazsın sadece, bütün bi ömrün, herşey koca bi boşlukta asılı kalır.
Ne gidebiliyorum,ne kalabiliyorum...Ne o gidiyor,ne de yanımda...
Ama sanırım en zoru kalmak:
Çünkü gitmek bitirmektir;kazanmak mı kaybetmek bi duruma göre karar verilir.
Kalmak ise; savaşmaktır,bütün zorluklara göğüs germektir.
Ve ben bu yazıyı yazarken anladım ki kalmak istiyorum/kalmasını istiyorum.
Ama söyleyemiyorum...
gitmek-kalmak ayrimina gelinmisse biraz gidilmistir demek.mesele gitmek mi geri donmek mi? isine doner.
aslinda hemen olmasa da birisi icin gittiginizin farkina varirsiniz,ve bunu anladiginiz anda aslinda ne kadar gidersen git yine ayni noktaya geldigini farkedersin.cunku o kadar zor gidebildigin icin gidecegin insan terkettigine benzer.ve yan yana noktadadirlar.
`bu yuzden ne kadar gidersen o kadar yaklasirsin,ne kadar donersen o kadar uzaklasirsin.
`
--spoiler--
sormamışsın hiç kimseden
pek üzgünmüşsün giderken
arayıp durmuşsun beni
kimseye belli etmeden
gitmek mi zor kalmak mı zor
o sabahı gel bana sor
o ayrılığı gel bana sor
--spoiler--
kalan olmak her zaman daha zordur kim ne derse desin. gitmek kolaydır, kaçmaktır. gidenin ardından çaresiz kalmak zordur.
giden için yeni bir hayat başlar. yeni bir şehir, yeni insanlar, yeni lokantalar, yeni cafeler ... vs ne anıları vardır gideceği yerde ne de anılarını hatırlatacak herhangi birşey.
ama kalan her anını gidenle beraber yaşamaya devam eder, çünkü giden kadar şanslı değildir hala herşey eskidir ve her yer yaşanmışlıklarla doludur.
kalan olmak zordur.
gitmek kolay, kalmak zordur. giden farklı şeyler yaşar, farklı yerler görür, bi hengame içine girdiğinden istemeden de olsa geride bıraktıklarını kısa süreliğine unutur ve zamanla bu unutuluş tamamen unutmaya yerini bırakır.
kalan içinse durum tam tersidir. birçok anısı vardır gidenle bulunduğu yerde. her adımda, her sokak başında, her kaldırım taşında anıları vardır. duvarlar üstüne üstüne gelir, giderken daha sıkı sarılsaydım, kokusunu iyice içime çekseydim diye düşünür.
kalan hergün aynı şeyleri yaşar ve unutması daha zordur. bu sebeptendirki gitmek daha kolaydır.
gittim ..
kolaydı yürümek başlarda..
sonra ayaklarımın dermanının kalmadığını fark ettim geriye dönemedim gitmiştim bir kere adı belliydi..
kaldım ..
kolaydı en başlarda oturduğun yerde kalmak.. sonra terkedildiğimi farkettim.. boğazımdaki düğüm varlığını gittikçe hissettirmeye başlamıştı. yerimden kalkamadım .. düğüm o kadar ağırlaşmıştı ki bedenimi oturduğum yere sapladı adeta ağırlığıyla.. tutunup kalkacağım kimsemin olmadığını farkettim. kalkmak istedim kalkamadım terkedilmiştim birkere adı belliydi..
giden bir yanıyla orada kalmışsa gidene,kalan bir yanıyla onunla birlikte gitmişse kalana zordur. aslında tartışma yapmak kanaatimce yersizdir. bir giden, bir de kalan bilir gerçeği.
gitmek daha kolaydır gibi, en azından yeni bir hayat yeni bir yaşam ümidi vardır içinde. ama kalan için hiçbir şey değişmez gideni de gönlünde taşır. zordur.
