gitmek icin cok gec kalmak imkansiz

sokaklar tekin değil kitabından, girdap etkisi yaratan, altay öktem şiiri.

yenilgiyi çok görme, sesin çöken bir binanın
tuğlalarıydı sanki, nehirlerin yatak
değiştirmesiydi gözden düşüşün
tam ortadan kırılmış bir hüzün taşırdın
arka cebinde. elinde; açmayı hiç öğrenememiş
tek hecelik kırmızı bir çiçekle
gitmek için çok geç kalmak imkansız

yeni bir yangın başladı şehrin doğusunda
kırmızı bir tay karıncayı incitti yine
sanırım çamur sıçrattı hızla geçen bir sene
otobüs durağında ölümünü bekleyen pürüzsüz
bir fahişenin üstüne
gitmek için çok geç kalmak imkansız

sirkeci'de, postanenin önünde bir çığlık kaydetti radarlar
haydarpaşa kasıktaki son depremle yıkıldı
artık kimse taşıyamaz bir mektubun yükünü
ne olursun bir merhaba de tırnakların etime
gömülmeden önce
gitmek için çok geç kalmak imkansız

kısacık bir sardunya sarılıyor, iki kelime bile
edemeden yağmur başlıyor, saçımız başımız
karışıyor birbirine
ben senin gözlerinle görüyorum uzaklaşan gemiyi
sen alnımı çarpıyorsun raylara, durmadan çarpıyorsun
kan desen değil; ıhlamur gibi bir neşe, tüten bir sevinç
ağrıyan yerlerimizde
gitmek için çok geç kalmak imkansız

insanın yaşadığı, yaşayabileceği en büyük ikilemdir.
(bkz: kendimden biliyorum)
(bkz: kaybetmek için çok erken kazanmak içinse çok geç)

gitmek isteyip gidememek, kalmak istemeyip kalmak zorunda olmak. kötü bir durum.