uzaklaşma isteğidir. belki kaçmaktır gerçekten ya da gerçek gibi gösterilmeye çalışılan her şeyden..
ama şuan sadece pratiğe dökülmesi zor olan bir teori.. zor bir dilek..
bir yerden gidemeyen insanı kendinden götüren istek..
bazen istemeyi istemekle bazen bir şey istememekle çözülürken bir şeyler bazen de bu konuda olduğu gibi ne istemekle ne de gerçekleştirmekle çözülmeyecek..
biraz uyku hapıyla beyni uyutma.. biraz lakayıt davranışlarla kafa dağıtma..
hazm içinde bir kaç mide hapı da şart tabi..
bir şeyi istemek yapamayacağını bilerek istemek gitmek isteyipte gidememenin acısı kadar koyarmı merak edilmektedir şimdilerde..
ve bir söz gelir akla..
-istemeyi istemek gerçekleştirmenin yarısıdır-
ya da onun gibi birşey..
işte böyle anlarda insan bir güzel küfür sallar kendine..
çünkü her omzunda ağlayıp ne yapacağım, beceremiyorum diyene:
iste.. yeter ki iste... diye teselli verirken aynı girdaba girince verdiği tesellilerin palavra oluşunu görmekte ve tesellisinde bile yalan söylediği için asabiyet kazanmaktadır.
işte gitmek isteyipte gidememek böyle bir şeydir.
mutsuzsundur.. bişeyler...bişeyler acı verir sana..
belki sevdiğin kadar sevilmezsin belki bi konuda istemediğin gibidir.az değil gerçekten acı çekersin..
döner yürürsün olmaz. adım attıkça kendini çiğnersin. düşlerini...
döner sarılırsın.. hala mutsuzsundur..
gitsen de gitmesen de..
