Gitmek gerek bu şehirden
gözlerinde asılı bir halde şehrin ışıkları
yanaklarını otobüs camına dayayıp
terketmeli bu akşam üstü bu şehri
terketmek gerek bu elleri
bu eller terketmeden bizi
hüzünlerini koynuna alıp
otobüs camının buğusuna karıştırıp gözyaşlarını
gitmek gerek bu şehirden bu akşam üstü
gitmek gerek bir an önce
öldürmeden bu şehir bizi vaktinden evvel
vakti geldi terketmenin
sevgisiz kalmadan bu şehri
bu şehrin geceleri boynumda dolanıyor artık
hüzünlerim sıraya girmiş ziyarette sıkça
gün ışımadan varmalı yeni bir kente
kapat gözlerini gitmek gerek artık.