içim bi buruk , garip nedenini anlayamadığım şekilde nötrlendi duygularım. gitmeyi istiyodum kabul, ama gitmeyi sürekli ertelememden kalmayı daha cok ıstedıgımı farkettim. kendime yalan söylemişim sözlük. daha mutlu olucam buna ınanıyorum zaten artık geri dönüş yok. yolcu yolunda gerek be sözlük. heryerınde anım olan bu şehirden gitmeden önceki gün, duygulara tercuman olamıyorum. mutlu değilim ama mutsuzda değilim , bir fırsat arıyorum belki hayatımın en kötü gunlerı baslayacak yada en iyi günleri. kırılma anı ama ne olucagı belirsiz. ' en kötü karar bile kararsızlıktan iyidir' demişti babam. bende kararımı verdim. gidiyorum ve mutlu olmayı deneyeceğim söz sözlük...
Tam bir yıl önce burda biraz edebiyat parçalamışım, aklıma ara sıra gelir burda yazdıklarımı okur kendimi çok uzaklarda bulurdum, buda hoşuma giderdi ama hiç yazmak aklıma gelmezdi. Şuan yazmak aklımda ve babam yine sonuna kadar söylediklerinde haklıymış , en kötü karar bile kararsızlıktan iyiymiş sözlük.düşünüyorumda 19 şubat gecesi kainatın en hüzünlü insanıyken şuan çok başkayım . Gitmek o kadar zor olmuştu ki sevdiğim herşeyi geride bırakmak , sanki ölümümü kendim hazırlamışım gibi hissettiriyordu. Ben yapamadım, gittim, gezdim , gördüm , geldim... Nasıl mı geldim; şahane bir durulukla geldim , gözlerimi kapattığımda artık öcüler çıkmıyo ve artık mutluluğu mutluluk yapan benim. Hayatınızdaki bütün kararları siz alın, aksi olduğunda yaşadığınız cehennem öyle rezil ki inanamazsınız. Okuluma tekrar döndüm , işe başladım , kilo aldım , kilo verdim , sevmeye başladım , gülmeye başladım ve hayatı biraz olsun ciddiye almaya başladım . Deneyin. Arada gidin ve harika dönün.
