küçükken akdeniz akşamları'nı çalan birine "vay be. gitar çalıyo adam." diye bakarsınız. sonra büyürsünüz, oturduğunuz minicik ilçeye bi' müzik öğretmeni gelir. gitar kursu açar, dört arkadaşınızla katılırsınız. klasik gitarı öğrenirsiniz, ritm atmayı ve birazcık da arpeji. sonra o müzik öğretmeni gider, siz de 3 yıl boyunca doğru dürüst almazsınız elinize gitarı. sonra liseye daha büyük ve imkanları daha fazla olan bir yere gidince elektro gitar çalmaya başlarsınız. o sene sonunda grubunuzla beraber konserde iron maiden, anthrax, megadeth falan çalmışsınızdır, fena da çalmamışsınızdır hani. akdeniz akşamları çalan sahil gitaristlerine bakışınız ise çoktan değişmiştir zaten.*
güzel bir eylem. iyi çalabiliyorsanız çok müthiş oluyor ama ben hala o hazzı tamamen almış değilim. yalnız azıcık klasik gitar öğrenip, sadece ritm atıp "ben gitaristim, gitar çalmayı biliyorum" diye dolaşırsanız size kişisel şekilde gıcık olurum. lütfen.
edit: eksileyin arkadaşım da, insanlar konsevatuarda klasik gitar öğrenimi görüyorlar. ayıp değil mi? bu dünyada erkan oğur gibi bir klasik gitar ustası da var hem. ritm atmayla olmuyor işte.
ilk calmaya baslayanlarin parmak uclarinin bi güzel morarirdigi,serce parmagin gerekli kivrim kasi calismadigi icin dogru ses cikartamadigi,tam oldu derken bi parmagin alttaki tele degmesi sonucu hocanin uyarmasi gibi aksiliklerle karsilasildigi durumlari yaratan müzikal efordur.
ilk başlarda havanız olur, sürekli çalmayı ve herkesin bilmesini istersiniz. herkes bildikten sonra sizin bir değeriniz kalmaz, millet sizi oyuncak olarak görür ve sizi gördükleri her yerde bi gitar çal da eğlenelim derler. Artık gitardan soğursunuz ve keşke kimse bilmeseydi dersiniz. Ama iş işten geçmiştir.
lise yıllarında dinlenilen müzik ve izlenilen bilimum jimi hendrix, ritchie blackmore videoları etkisinde, lise bittikten sonra ivedilikle edinilen alev alev elektro gitar ile parmakların piç edilmesi, kesinlikle dinlemenin daha kolay olduğunu öğrenmek*, akabinde gitarı da piç etmek ama herşeye rağmen gitarla geçirilen zamanları hiç bir şeye değişmemektir. yıllardır hayranlıkla dinlediğin şarkıları bizzat çalmanın zevkini insana hiç birşey veremez.
hele profesyonellikle ilgili hayalleriniz yoksa daha da zevkli hale gelen aktivite aynı zamanda.
gitar çalmanın amaçlarından biri jazzy'in belirttiği gibidir. çok iyi gitar çalmak ya da çalmaya çalışmak ise aynı amacın yanında çok farklı amaçlar için de yapılır. grup kurmak, ünlü olmak, kişinin kendini tatmin etmesi vb.
