kenar süsü olarak kullanan bir çok insana nazaran aslında hak ettiği değeri tam anlamıyla görmemektedir. kutsaldır, aşktır.
fakat konservatuarlarda kıstas olarak alınmamaktadır. en önemlisi ''çalmak'' kelimesinin kültürlere ve müzikal bilgiye dayalı olarak değişebileceğidir. sokaktaki her 3 kişiden 5 inin çaldığını iddia ettiği enstrümandır.
Üniversitede birinci sınıf olduğunuzu belli etmek için yapmanız gereken aktivitelerden biri.Bu aktiviteyi gerçekleştirmek için havaların sıcak olması ve mümkünse mevsimlerden ilkbahar olması makbuldur.Çünkü eylemi çimlerin üstünde gerçekleştirmektir önemli olan.
Ardından gerisi gelir zaten erkeklerden biri bağdaş kurup çalmaya başlar kızlar tüm şarkıya eşlik eder erkekler mırıldanır.Akdeniz akşamları hep birlikte söylenirse olaya bütünlük kazandırılması ve sınıfın kaynaşması açısından olumlu olur.
sokakta rastgele yürürken gördüğünüz 10 insandan 2 - 3 ü gitar çalar. sadece ritim de olsa, heves edip başlamıştır. çalmasını bilenden dinlendiğinde huzur, bilmeyenden dinlendiğinde nefret verir.
istanbulda klasik gitarların fiyatları 25 lira ile 400 lira arasındadır. tabi çok özel bi gitar arayan daha da pahalıya bulabilir.
fena halde özendiğim eylem. derdim john mayer gibi çalmak değil tabiki ama bir tıngırdatabilsem iyi olacak. tabi ilk önce kursa gitmek lazım değilmi.
edit: artık özenmiyorum, bir anlık hevesmiş be sözlük.. artık saksafon çalmak istiyorum. *
iş gitar çalmak ya da gitara uyumlanarak şarkı söylemekte değil. bunu ilgisi olan herkes yapabilir. iş; o gitarla güzel bestelere imza atmakta yatar. kabiliyetti meziyettti hiç birisini önemsemem. ama elinde olanla yeni bir şeyler üretiyorsan işte orda yine saygı duruşuna geçerim. dolayısıyla vay efendim sesi çok güzell, çok yumuşak, ne kadar da haşin diye bir müzisyeni sırf bu özelliğinden ötürü beğenecek değilim. ki buna müzisyenlik de denmez. buna iyi ses, kötü ses denir. ya da dinlenebilir ses ya da dinlenemez ses denir. kısacası gitar çalmayı bir meziyet olarak görmem.
aslında biraz üstüne düşülürse kolayca öğrenilebilecek bir hadisedir.
çocukluğumdan beridir elimi hangi enstrümana atsam onu çalmaya başlamam 15-20 dakikamı almıştır. fakat bu geçen sürede anladım ki, enstrümanı çalmakla konuşturmak arasında uçurumlar var.
gitarı ele alalım ki konu gitar; müzik kulağınız ne kadar iyi olursa olsun, o parmak uçlarınız soyulup şişmeden, saatlerce saçma sapan seslerin gürültüsünü kendinize ve ailenize dinletip beyinlere cinsel münasibette bulunmadıkca bu iş olmaz.
gitarı ilk aldığınızda güzel ses çıkmadığında herkes boku gitara atar. ''ulan bak görüyomusun ucuz diye aldık çalmıyo buda işte'' diye düşünen sayısız arkadaşım var. en ucuzunu almakta fayda var çünkü bu gitarı çalma isteği; kızları mest etmek, sosyal faaliyette bulunmak, ilk okulda flütle memoli dizisinin müziğini çok iyi çalardım demek ki gitarda çalabilirim vb gibi bir sürü neden olabilir ve gitarı atarsınız bi köşeye elinizde patlar.
gelişen teknoloji ile artık enstrüman çalmak bile kolaylaşıyor. internetten aratıyorsunuz gitar dersi diye tak çıkıyor ince bıyıklı yandan yemiş büyük ihtimal konservatuar mezunu ama iş bulamamış kabızın biri tek tek gösteriyor neler yapabileceğinizi. ama inanın gördükten sonra ''hah tamam adam gösterdi artık gitarın mına gorum'' diyebileceğiniz bir durum olmuyor. izlediklerinizi pratik etmelisiniz ki kaymağını yemeye başlayasınız.
gitar çalmaklada bitmiyor. tam bir şarkı öğreniyorsunuz falan çatır çatır çalıp söylüyorsunuz oradan birisi çıkıp olmadık bir grubun olmadık bir şarkısını istiyor gitarla. düşün ki ismail yk'dan bas gaza şarkısını gitarla çal diyo. ulan pezevenk turn table mı bu? öküz oğlu öküz. sıkıyorsa çalamam deyin, hemen başlarlar ''sende çalıyorum çalıyorum diyorsun birşey söledik çalamadın sen bu işten anlamıyorsun galiba'' senin ananı...
ben gitar çalmayı öğrendim öğreneli hiç plajda ateş yakıp kızlarla oturup şarkı söleyip çalma şansım olmadı üniversitede olmama rağmen. bunlar tamamen dizilerde yada maddi durumu iyi insanların sahip olabileceği bir konumdur. fakirsen gitar bile çalmaya hakkın yok bu hayatta (ya bi s.ktir git ya ne alaka) harbiden ne alaka, saçmalıyorum işte.
neyse ne diyodum, gitar çalmak güzeldir. bizim oralarda derler ki gitar denilen telli çalgı için chick magnet. ah ulan santana vur gitarın göbeeene göbeeene
çalması da anlatması da zor bir eylem. hem doğru tellere doğru perdelerde basacaksınız, hem de diğer elinizin tırnaklarıyla onları tınlatmaya çalışacaksınız. ama dandun değil.. nasıl bir piyanist belirli tuşlara belirli sırayla basarak çok sesli bir müzik elde ediyorsa gitarist iki elini kullanarak bu işi yapmaktadır. piyanoda her akor pozisyonu aynıyken (yani elinizin poziyonu klavyenin üstünde bulunduğu yere göre değişmezken) gitarda her durum için ayrı bir el hareketi gerekir. Öyleki en çok kullanılan pozisyonlarda mi majör akorunun 4 basılışı vardır (başlangıç seviyesinde kullanılan pozisyonları kastediyorum). Klasik gitar çalmak demekse bir ezgiyi tek bir gitarla orkestra gibi çalmak demektir. tek bir enstrumanda çok seslilik... akor basılarak çalınan stil pop gitardır. jazz gitar, solo gitar, ritim gitar, flamenko gibi stilller de vardır. hangisini önce öğrenmek gerekir gibi sorular sorulabilir. istediğinizi direkt öğrenmeye başlayabilirsiniz. şu da bir gerçek ki: evet, klasik gitar tekniğini kullanan kendini biraz kasarsa bütün bu stillerde ustalaşabilir. örnek: erkan oğur...
küçükken akdeniz akşamları'nı çalan birine "vay be. gitar çalıyo adam." diye bakarsınız. sonra büyürsünüz, oturduğunuz minicik ilçeye bi' müzik öğretmeni gelir. gitar kursu açar, dört arkadaşınızla katılırsınız. klasik gitarı öğrenirsiniz, ritm atmayı ve birazcık da arpeji. sonra o müzik öğretmeni gider, siz de 3 yıl boyunca doğru dürüst almazsınız elinize gitarı. sonra liseye daha büyük ve imkanları daha fazla olan bir yere gidince elektro gitar çalmaya başlarsınız. o sene sonunda grubunuzla beraber konserde iron maiden, anthrax, megadeth falan çalmışsınızdır, fena da çalmamışsınızdır hani. akdeniz akşamları çalan sahil gitaristlerine bakışınız ise çoktan değişmiştir zaten.*
güzel bir eylem. iyi çalabiliyorsanız çok müthiş oluyor ama ben hala o hazzı tamamen almış değilim. yalnız azıcık klasik gitar öğrenip, sadece ritm atıp "ben gitaristim, gitar çalmayı biliyorum" diye dolaşırsanız size kişisel şekilde gıcık olurum. lütfen.
edit: eksileyin arkadaşım da, insanlar konsevatuarda klasik gitar öğrenimi görüyorlar. ayıp değil mi? bu dünyada erkan oğur gibi bir klasik gitar ustası da var hem. ritm atmayla olmuyor işte.
ilk calmaya baslayanlarin parmak uclarinin bi güzel morarirdigi,serce parmagin gerekli kivrim kasi calismadigi icin dogru ses cikartamadigi,tam oldu derken bi parmagin alttaki tele degmesi sonucu hocanin uyarmasi gibi aksiliklerle karsilasildigi durumlari yaratan müzikal efordur.
