3 yıl önce lise son sınıftayken, bir tanesi de bize geldi. genç atılımcılar olarak damladık konferans salonuna. iyi hoş adam anlatıyor, bizde saf saf dinliyoruz tabii. neymiş efendim bu genç abimiz pek kitap okumazmış hatta okuduğu 3-5 kitaptan biride "sadece aptallar sekiz saat uyur" imiş. az kitap okuyunca bir hikayeside oluyor insanın neymiş bu kitabı okuduktan sonra 6 saatten fazla uyumamaya başlamış. bu sırada ağzımızın suyu akıyor tabii, bilmem ne şirketinde şu pozisyondayım, türkmenistandan şu işleri bağladım vs vs. sonunda öğrendik babası millet vekiliymiş hıyar turşusunun, utanmadan bu noktaya 0 dan tırnaklarımla kaza kaza geldim demeye getiriyor. kuru gürültü adeta. adamda yetenek, bilgi, potansiyel hiç bir şey yok sırf zengin çocuğu olduğu için yaptıklarını bi halt gibi anlatmasına izin verilmiş o gün. tanım: evde tek başına 2 yumurta kıramayıp, nutuk atan tiptir.
Bir insan çeşidi. Hayatında götü pudralarda büyümesine rağmen "başarısızlık benim için önemli değil" gibi sikko cümlelerle orada burada ders verir, şakşakçıları tarafından alkışlanır.
