genelde tıp fakültesinin ilk yıllarında girilir, o zamanlar kafanızda belirlediğiniz branşın ameliyatını ayarlar girersiniz. tabi asistanlar masaya 2 metreden fazla yaklaştırmazlar sizi ancak o kitaplarda gördüğün tüm yapıları canlı olarak bire bir görürsün.
hekimlerin ne kadar soğukkanlı olduğunu farkedersin, hasta ne kadar gergin olursa olsun bir hekim her daim çok rahat olmalıdır der asistan abiniz. kendini gerçek bir cerrah gibi hissedersin her ne kadar ameliyathaneye girdiğinde maske ile burnunu örteceğini bilmesen bile. ameliyathanede gırgır şamata alır başını gider, çılgın adamlardır cerrahlar çünkü. ne tuhaf adamlar diye düşünürsün bir o kadar da iyilerdir. hayran kalırsın ve iki şey öğrenirsin;
1. sabır, sabır, sabır
2. asla üniversite hastanesinde ameliyat olma.
