sözlüğe ilk gelinen günlerde yazar olmanın da verdiği coşkuyla sırf entry girmiş olmak için girilmiş çocukça entrylerden utanmaktır. kim bilir belki hala utanan vardır. ne dersiniz? hoş olmaz mı?
utan utan yazdigin entrylerden utan
utan utan doldurgun anketlerden utan
yalan yalan yalan dostum hersey yalan
bu entrylerin basina is acmayacak sanma
ayarlarin hepsi pusuda
ne yapsan da kacamazsin
sadece utan
ilkokuldan veya ortaokuldan eski bir defter bulmaktan farksız bence. hani olur ya araya bişiler çizersiniz ya da saçma saftirik yazılar yazarsınız. işte görünce hem utanç hem de böyle bi sempati duyarsınız..
2 yıl aradan sonra çok yaşadığım durum.'başkası yazsa kötüleyeceğim şeyler yazmışım,neyleyim a dostlar hepsini tek tek sileyim mi?' dedirtir içten içe.
an itibariyle 10 sn. içinde yaşadığım olay. yazdım çokta pis laf soktum ama laf sokulan kişinin kötü bir niyeti olmadığını anlayınca hemen sildim. Çöp kutusundan dahil. Affet beni sözlük.
insanın zaman zaman 5 dakika önceki aklını bile beğenmedigi gerçeğini göz önünde bulundurursak cok ayıplamamamız gereken bir durum. Zaman değişiyor, insanlar değişiyor. Haliyle fikirler ve düşünce tarzları da farklı yönlere sapabiliyor. Yıllar sonra Uludag sözlükte ilk entrylerimi gülümseyerek okumayı ben de isterim.
az önce yaşadığım durum lan. başlığın birinde rastladım, "atara bak la mal" deyip eksiyi basacakken nickimi gördüm. utandım kızardım ama silmeye gönlüm razı olmadı. affet sözlük.
gayet doğal insan psikolojisidir , kendini geliştiren insan psikolojisidir , şöyle ki ; insan büyüdükçe küçüklüğünde yada geçmişinde yaptığı yada dediği şeylerden utanır normaldir utanması ,çünkü gelişir daha olgun bakar , fakat utanmaması gerekir , o zamanın şartları öyle davranmayı gerektiriyordur yada öyle söylemeyi...
